Βούτυρο, ψωμί και Cayman στην Αμερική

Post date:

Author:

Category:

Τι σχέση έχει το πρωινό με μία 718 Cayman GTS στο Porsche Experience Center της Ατλάντα; Ένας αναγνώστης, Έλλην του εξωτερικού, έχει το στόρι

Porsche στην Αμερική

Εξ αριστερών η επίμαχη Cayman GTS, έτοιμη για τη δοκιμή. Και εκ δεξιών το βούτυρο σε σχήμα 911 και ολίγος άρτος. Αν σας άνοιξε η όρεξη, ο κ. Ιωάννου έχει το λόγο


Ήταν προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Ακόμη θυμάμαι την οικογενειακή μας βόλτα. Μερικές φορές περιελάμβανε κάποιο παραθαλλάσιο εστιατόριο, από ‘κείνα τα κλασικά, με τραπεζομάντηλο και θέα

Μόλις ο πατέρας μου πλήρωνε το λογαριασμό, μεταξύ σοβαρού και αστείου, έριχνε την κλασική ατάκα: «τώρα θα καθίσουμε καμιά ώρα μπας και κάνουμε απόσβεση».

Τα χρόνια πέρασαν αλλά κάθε φορά που βάζω το χέρι βαθιά στο πορτοφόλι για έξοδα εφήμερα σκέφτομαι αυτό ακριβώς: την απόσβεση.

Το προνόμιο τού να αποχωριστείς ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για την ενοικίαση της κίτρινης Cayman GTS που βλέπετε για 90 λεπτά χρόνου πίστας.

Αν κρίνω απ’ το κόστος αγοράς ενός φρέσκου σετ ελαστικών, θα έλεγα ότι η περίπτωσή μου πρόκειται για αυτήν του κακού πελάτη. Αγγλιστί, I got my money’s worth.  

Η ατμόσφαιρα στο Porsche Center στην Ατλάντα των ΗΠΑ

Από μαρκετινίστικη οπτική, η οικοδέσποινα Porsche προσδίδει μια exclusive ατμόσφαιρα στην εμπειρία.

Μάλλον διότι ένα τμήμα της πελατείας στην οποία απευθύνεται (η οποία δεν ξέρει καν τι σημαίνουν τα αρκτικόλεξα PDK, PTV ή PASM ακόμα κι αν η ζωή της εξαρτιόταν απ’ αυτό) αρέσκεται σε ανάλογο service.

Η αλαζονεία που κάποιες φορές σχετίζεται με το brand μπορεί να περιέχει και ιεροσυλία.

Ειδικά σε περιπτώσεις που το στροφόμετρο δεν θα συναντήσει ποτέ κόφτη και τα μπροστινά ελαστικά θα χρειαστούν αλλαγή νωρίτερα από τα πίσω.

Γενικότερα, παραδέχομαι ότι η διαμόρφωση της αρχιτεκτονικής είναι εντυπωσιακή. Τα αφεντικά της Porsche U.S.A. δεν έκαναν εκπτώσεις στο σχεδιασμό του περιβάλλοντος χώρου.


Το μικρό Μουσείο με κάποια καθαρόαιμα εκθέματα της Brumos και η αναφορά στην αγωνιστική ιστορία της εταιρείας στην αμερικανική ήπειρο, επίσης αξιόλογα. Μαζί και η πρόσφατη εσοδεία των 911

Θέλετε και μια σημειολογική λεπτομέρεια; Στο εστιατόριο με την επωνυμία «356» (φόρος τιμής στον Ferdinand και στο μοντέλο που άλλαξε τα πάντα) δεν ήταν μόνο η βεράντα με «πιάτο» την πίστα δοκιμών αλλά και το βουτυράκι για το ψωμί. Ήταν κι αυτό στο σχήμα της 911. Ομολογώ πως με κέρδισε με το καλημέρα

Βούτυρο σε σχήμα Porsche 911

Αλλά ας αφήσουμε το θεαθήναι. Μόνο οδήγηση

Προσπερνώ τις διαπιστεύσεις γιατί με πιάνουν ντροπές. Με ενδιαφέρει πρωτίστως το performance.

Το νόημα μιας Porsche έγκειται στο να λιώνεις γόμες και τακάκια. Να τερματίζεις τη διαδρομή μιας ανάρτησης αδιάκοπα χωρίς δεύτερη σκέψη για τυχόν αστοχία υλικού και συνδεσμολογίας

Η 718 Cayman GTS που επέλεξα να οδηγήσω ήταν μοντέλο 2018. Με το κεντρικά τοποθετημένο υπερτροφοδοτούμενο 2,5λιτρο μοτέρ με 4 κυλίνδρους.

Στα χαρτιά αποδίδει 365 PS στις 6,500 rpm και περίπου 43 kgm ροπής. Ταιριασμένο με το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη (PDK) και μετάδοση αποκλειστικά στον πίσω άξονα.

Νούμερα σαφώς όχι εξωπραγματικά. Υπεραρκετά, ωστόσο, για να κινήσουν τα 1,360 κιλά της με εκρηκτικούς ρυθμούς. Σημείωση: τα πρώτα 98 km/h από στάση έρχονται σε 3,9” και η πλευρική επιτάχυνση αγγίζει το 1,05g.

Το δε Sport Chrono Package με το οποίο ήταν εξοπλισμένη κατέγραψε ως καλύτερη επίδοση τα 4,25” (με δύο επιβάτες) και 1,03, αντίστοιχα

Δοκιμάσαμε ντριφτ στο skid pad (στεγνό και βρεγμένο), ουκ ολίγες εκκινήσεις με launch control, ασκήσεις μεταφοράς βάρους, lift throttle oversteer, όπως και μια ενδιαφέρουσα άσκηση επαναφοράς πρόσφυσης από υπερστροφή αδράνειας στο βρεγμένο

Το αυτοκίνητο περνά με περίπου 30 km/h πάνω από μια μεταλλική πλάκα. Μόλις ο πίσω άξονας χτυπήσει έναν αισθητήρα λέιζερ, η πλάκα σε κλωτσάει απότομα δεξιά είτε αριστερά (με τυχαία σειρά για να μην είσαι υποψιασμένος) και ο στόχος είναι να επαναφέρεις πρόσφυση και έλεγχο του οχήματος χωρίς τετακέ      


H 718 Cayman GTS είναι μια άκρως οδηγοκεντρική περίπτωση. Σαλόνι επενδυμένο με αλκαντάρα. Μπάκετ και στεφάνη τιμονιού για σαλιάρα. Θέση οδήγησης-γάντι.

Αλλά και φανταστική εργονομία. Με το που κούμπωσα ζώνη και ρύθμισα καθρέφτες το έπαθα ένα déjà vu, λες και δεν ήταν πρώτη μου φορά μαζί της.

Yes, sir. Παρέα με τον εκπαιδευτή

Ο εκπαιδευτής/συνοδηγός που βρισκόταν στο δεξί κάθισμα προσαρμόστηκε άμεσα στο επιπεδό μου.

Αφού περιέγραψε τις επιλογές μου για ρυθμίσεις ανάρτησης και απόκρισης κιβωτίου (Sport & Sport+) όπως και οδηγικών βοηθημάτων, ξεκινήσαμε το ζέσταμα και το παιχνίδι.

Τις στιγμές που προσπάθησα να πάρω ανάσες και να ηρεμήσω τον καταιγιστικό ρυθμό, διετέλεσε χρέη ηθικού αυτουργού. Πικάροντάς με για τη μέση ωριαία στο γύρο πίστας που ήταν κατά τι χαμηλότερη από το προσωπικό του ρεκόρ με το συγκεκριμένο μοντέλο. Προφανώς το εξέλαβα σαν κοπλιμέντο


Porsche Track Day

Παρακαλώ, να περάσει το μπαλέτο

Υπερστροφή δώσε μου και την ψυχή μου πάρε. Ναι, αλλά ειδικά στο βρεγμένο οι ηλεκτρονικές νταντάδες (βλ. PSM) θα έλεγα πως είναι απολύτως απαραίτητες. Εκτός αν είσαι ο Louis Hamilton.

Σβούρες, λοιπόν. Δεν βοήθαει, βλέπεις, και το Michelin σε διαστάσεις 265/35/20. Στο στεγνό, πάντως, το συγκεκριμένο set-up είναι ενδοξότερο μπαλαρίνας Μπολσόι

Γλιστρώντας ελεγχόμενα έχεις απίστευτο feedback από τον πίσω άξονα. Η δε κρεμαγιέρα είναι βγαλμένη από ταινία του John Woo όταν φτερουγίζουν χελιδόνια σε αργή κίνηση.

Και καθώς το λαγκάρισμα της υπερτροφοδοτούμενης Cayman είναι μηδενικό, άρα και η εκδήλωση ροπής προοδευτική, το μόνο που απομένει στον οδηγό είναι να επιλέξει μέγεθος γωνίας στο παντιλίκι.

Για εμάς, τους παραδοσιακούς, χωρίς τρίτο πεντάλ αριστερά αρχικά παραξενεύεσαι.

Στη ρύθμιση Sport+ τα κατεβάσματα πριν τις καμπές γίνονται με ιδανικό rev-matching. Είναι τέτοιος ο ρυθμός και η αμεσότητα της αλλαγής που δεν υπάρχει περίπτωση να ανταπεξέλθεις με αντίστοιχο σε χειροκίνητο. Το PDK είναι προέκταση του μυαλού σου. Έλεγα μέσα μου «τώρα θέλω την τάδε σχέση» και το άτιμο έριχνε τη σωστή σε κλάσματα!

Ειλικρινά δεν ξέρω πώς το κατάφεραν οι wizards του Zuffenhausen, χωρίς συμπλεκτάρισμα και κάρφωμα σχέσης το PDK σου περνά feel Senna στο Μονακό εν έτει 1990. 

Όσο για το προοδευτικό σήκωμα του πεντάλ φρένου βαθιά μέσα στις καμπές (trail breaking) και τη μεταφορά σε τέρμα ανοιχτό γκάζι μόλις έχεις κλιπάρει το apex, η επέμβαση του συστήματος torque vectoring και η αίσθηση σταθερότητας του πλαισίου είναι απερίγραπτη.


Αν βέβαια επιθυμείς καφρίλα και δεν ψάχνεις δέκατα στο γύρο, μέσα σε μισή ώρα νομίζεις ότι έγινες ισάξιος του Chris Harris. Χαλαρώνω. Ο τυπάρας είναι απλησίαστος στο παντιλίκι. Στανταράκι σε κάποια δοκιμή του με Cayman θα αναφώνησε με την χαρακτηριστική αγγλική προφορά, «My Lord. What a car». Δείτε, για παράδειγμα, τι έκανε με την Cayman ήδη πριν αποκτήσει τον κωδικό «718»


Πάμε και στο διά ταύτα;

Πρόσφατα η 718 Cayman GTS (όπως και η GT4) επέστρεψαν στις ατμοσφαιρικές τους ρίζες.

Προσφέρονται με τον γνωστό flat 4λιτρο και περαιτέρω τεχνολογική εξέλιξη.

Η συγκεκριμένη Cayman της δοκιμής είχε κόστος -καινούργια πριν κανα χρόνο με τιμές Αμερικής- κοντά στα 80 χιλιάρικα.

Σήμερα, ως μεταχειρισμένο μπορείς να τη βρεις στα 50 χιλιάδες δολάρια, σε άριστη μηχανική κατάσταση χωρίς πολλά χιλιόμετρα. 


Κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε value for money αυτό που προσφέρει η Cayman με γνώμονα καθαρά το performance κριτήριο, θα τολμούσα να πω ότι δύσκολα μπορείς να το βρεις. Η Μ2 CS είναι μία επιλογή αλλά ως σασί υπολείπεται απ΄την καθαρά σπορ αρχιτεκτονική της Cayman. Το Audi TTRS; Εντάξει, «οργώνει» αλλά χωρίς συμμετοχικό χαρακτήρα. Ίσως μια Lotus Evora να είναι περισσότερο αγνή ως εμπειρία. Αλλά, και πάλι, δύσκολα θα υπερίσχυε στο αμιγώς τεχνολογικό κομμάτι ή στο μασίφ της συναρμογής που εκπέμπει η Porsche


Επίσης (τώρα παίζει να φάω κράξιμο) δεν υφίσταται λόγος να πας στην πιο στιβαρή και ακριβή 911.

Φίλος και έμπειρος οδηγός που μοιράστηκε το Εxperience εκείνη την μέρα από το κόκπιτ μίας 911 Carrera 4S (στα 450 PS) δεν κατάφερε ποτέ να ακολουθήσει το ρυθμό της ελαφριάς και ευκίνητης Cayman στην (αρκετά κλειστή) πίστα.

Καθόλου τυχαίο εφόσον και η τελευταία έκδοση της GT4 στέκεται αξιοπρεπώς απέναντι στη μεγάλη αδερφή, τη GT3 RS. 

Τελειώνω, λίγη υπομονή. Όσο πίνω το αίμα της κίτρινης Cayman, τα αεροπλάνα διασχίζουν το κατώφλι του διαδρόμου του διεθνούς αερολιμένα της Ατλάντα, μόλις 50 μέτρα πάνω απ’ το κεφάλι μου.

Τρώω φλασιά στις Κυριακές των δοξασμένων 80’s. Όχι στα κυριλέ εστιατόρια με το τραπεζομάντηλο αλλά κάποια μεσημέρια στη «μπιφτεκούπολη» της Γλυφάδας.

Εκεί δε με χάλαγε ο χρόνος απόσβεσης του μπαμπά. Βούτυρο στο ψωμί μου. Και το θέλω σε σχήμα Cayman, παρακαλώ.


Porsche 718 Boxster

Photo: Αρχείο Ι. Ιωάννου / 4Drivers.gr

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει