Κάποτε στα Μέγαρα. Με τον Γιώργο Μοσχού στο τιμόνι του Mitsubishi Evo VI Tommi Makinen Edition. Με τον King George των ελληνικών αγώνων
Ioύνιος του 2010. Το ελληνικό περιοδικό ”car” είχε ”κλείσει” την πίστα για να οδηγήσει ο μεγάλος Γιώργος Μοσχούς, για πολλούς ο κορυφαίος Έλληνας οδηγός αγώνων, τις ”φτερούγες” στα χρόνια της δόξας τους.
Το κόκκινο Evo με τις λευκές Enkei, τα αυτοκόλλητα, τη μεγάλη τρύπα στην εισαγωγή, τα Recaro με το λογότυπο ”Τ. Μakinen” και όλο το τσαγανό ενός stock (ακόμα…) αυτοκινήτου που είχε κλέψει καρδιές. Ναι, ήταν το Mitsubishi Evo σε μια απ΄τις πιο θρυλικές εκδόσεις του.
Η ιαπωνική νομοθεσία περιόριζε τότε τη μέγιστη ιπποδύναμη στα 280 PS αλλά ακόμα κι αυτά επαρκούσαν να εκτοξεύσουν το ”πράμα” σε μόλις 4,7” για τα 0-100 και να καταπιεί τα στροφιλίκια ανόθευτα και καταιγιστικά. Τι αυτοκίνητο….
Καλεσμένος ο Γιώργος Μοσχούς – δεν χρειάζεται να σχολιαστεί κάτι περισσότερο. Μαζί του ο γιος του, Μανώλης.
Πιο ‘κει κι ένα δυνατό Subaru Impreza που ΄χε φέρει μαζί με το ”Mitsu” ο Κλεάνθης Οικονομίδης που τότε είχε δημιουργήσει κατάσταση με κατευθείαν εισαγωγές.
Μαζί είχε φέρει και μια τετράδα καινούργια λάστιχα για να γίνει σωστά όλο το κέφι.
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, η πίστα για πάρτη μας, οι φωτογράφοι του περιοδικού car στο οποίο τότε εργαζόμουν στημένοι στις στροφές, ο ένας στο τέλος της ευθείας, την Κ6, και ο άλλος, αν θυμάμαι καλά, στην Κ9, τη δεξιά μπροστά απ’ τα pit.
#Διάβασέ το: On the road με τον Μανώλη Μοσχού
”Kαι ποιος θα ΄ρθει μαζί μου με το Evo;” ρώτησε ο Γ. Μοσχούς. Πριν προλάβει να πέσει στην άσφαλτο το ερωτηματικό είχα φωνάξει ”εγώ!” με αδιαπραγμάτευτη εμφατικότητα. Τις ευκαιρίες πρέπει να τις αρπάζεις.
Μπήκα και έκατσα δεξιά. Δέθηκε, δέθηκα και παρατηρούσα κάθε του κίνηση.
Το κάθισμα το ‘βαλε πιο ”ξαπλωτά” απ’ όσο θα περίμενα. Το κλειδί γύρισε στη μίζα, ο τετρακύλινδρος ήρθε στη ζωή, το σασί είχε αυτό το ξεχασμένο γρέζι που για να το βρεις σήμερα πρέπει να κάνεις τάμα.
”Πρέπει να ΄σαι χαλαρός όταν οδηγείς, σα να κάθεσαι στον καναπέ σου. Πρέπει να ”βγαίνει” εύκολα”, θυμάμαι τα λόγια του. Φόρτωσε τις σχέσεις, φτάνουμε με πολλά στην Κ6, κατεβάζει 2η στο κιβώτιο, το ”γυρνάει” εκεί ακριβώς που ήταν στημένος ο φωτογράφος, σχεδόν τέρμα ανάποδο. Αυτό που βλέπετε στην κεντρική φωτό.
Πριν καλά-καλά ισιώσει το Mitsu, για άγνωστο λόγο, σβήνει. Ο Μοσχούς, ατάραχος συμπλεκτάρει, εν κινήσει, με κάποια 60 περίπου χιλιόμετρα γυρνάει ξανά τη μίζα και ξαναφεύγει σφαίρα.
”Και πώς σας φαίνεται το Tommi, κύριε Μοσχού;” ρωτώ όσο ξαναπερνάμε μπροστά από την Κ10. ”Εύκολο αυτοκίνητο, τα κάνει όλα μόνο του, ωραίο είναι”, θυμάμαι τα λόγια του. Η παραπάνω ατάκα έχει τεράστια σημασία για όσους έχουν μείνει με την εντύπωση πως είναι θεοί στρίβοντας με ένα εξελιγμένο τετρακίνητο. Πόσο μάλλον με ένα Audi S3.
Kάποτε στα Μέγαρα. Πατήρ και υιός με την αφρόκρεμα της ιαπωνικής φτερούγας. Απ’ τις στιγμές που καρφώθηκαν στην Ε.C.U. του εγκεφάλου μας
Επίσης, η φράση ”τα κάνει όλο μόνο του” δίνει και μια αίσθηση του πώς εξελίσσεται η αυτοκινητοβιομηχανία. Αν είναι ”εύκολο ένα Tommi”, τότε πρέπει να αναθεωρήσει πολλά για τις cojones που απαιτούσαν οι πραγματικές ”αντρικές” κατασκευές του προχθές. Όχι, για να μην παραμυθιαζόμαστε ως οδηγοί…
Μετά από μερικούς γύρους, βγήγε απ΄το Evo και μπήκε στο καλό, δίπορτο, δυνατό Impreza. Ακολούθησε ο γιος του, Μανώλης. Είχα, επίσης, την ευκαιρία να καθίσω δεξιά.
Τους άρεσε περισσότερο το Mitsu. Λογικό. Το Evo ήταν σαφέστατα μια κλάση παραπάνω. Ως ακρίβεια, body roll, πολεμική συναρμογή.
#Διάβασέ το: Αλήθειες και ψέμματα για το Audi S3
Μετά από κανα δυο ώρες, φωτογράφιση, συνέντευξη κι όλο το ”κοινωνικό” η συνάντηση ολοκληρώθηκε.
Πήρα το Evo και κατέβηκα προς παραλιακή. Το αυτοκίνητο ”έσκαβε”, η αμεσότητά του ήταν παροιμιώδης, είχε τον τρόπο του να σου ανεβάζει παλμούς.
Στο φυλλάδιο της Mitsubishi για το Tommi έγραφε ”Specially Tuned for Tarmac Stage”. Ναι, ήταν αυτό.
Ένα καταιγιστικό τετράπορτο με άσχημη, ”ταξιτζίδικη” καμπίνα, ξυραφένια απόκριση γκαζιού, στακάτο 5άρι κιβώτιο και έναν εθισμό του να ”ανέβεις” στο γκάζι όλο και πιο νωρίς στην καμπή αφού έμενες να θαυμάσεις το μαγικό τρόπο που το σασί διαχειριζόταν ανωμαλίες και off-balance.
Όμως εκείνο το πρωινό, μου έμεινε ακόμα περισσότερο η συνύπαρξη -έστω, για λίγους γύρους- με τον άνθρωπο των ελληνικών αγώνων.
King George.
Photo: Επ. Κουτσούκης / Γ. Κούτος
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
