Φρένο με το αριστερό πόδι. Μία τέχνη με ευαισθησίες

Το φρένο με το αριστερό πόδι ακούγεται ως κάτι περίεργο, ανεξήγητο ή περιττό. Είναι όμως η τεχνική οδήγησης που βοηθά σε αγωνιστικές συνθήκες τον αφοσιωμένο οδηγό

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους αριστεροπόδαρους. Φρένο με το αριστερό πόδι και υψηλού επιπέδου τεχνικές

Αν επιχειρήσεις για πρώτη φορά το φρένο με το αριστερό πόδι, το πιθανότερο είναι να κολλήσεις τη μούρη στο τιμόνι. Στην καλύτερη

Γιατί στη χειρότερη, από το απότομο φρενάρισμα μπορεί και να κολλήσει ο πίσω σου στον προφυλακτήρα. 

Το φρένο με το αριστερό είναι σαν να πας να πλύνεις τα δόντια σου με το αριστερό χέρι – αν είσαι δεξιόχειρας, εννοείται. Είναι θέμα ευαισθησίας, συντονισμού και ημισφαιρίου του εγκεφάλου. Και θέλει πολλή, μα πάρα πολλή εξάσκηση.

Πρόκειται για μια τέχνη με ευαισθησίες. Έχοντας όλοι μας συνηθίσει να έχουμε το αριστερό μας πόδι αραχτό και ξεκούραστο στο foor-rest, ακόμα και όσοι μεγαλώσαμε οδηγώντας χειροκίνητα κιβώτια, το πόδι απέκτησε ελάχιστη ευαισθησία. Μόνο όση χρειάζεται για να μη σκορτσάρει ο συμπλέκτης στις αλλαγές και μέχρι εκεί.

Το δεξί πόδι, αντίθετα, έμαθε σόλο καριέρα όλο το παιχνίδι της ευαισθησίας. Τι σχέση έχει η μικρομετρική, κατά χιλιοστά, εφαρμογή του γκαζιού και του φρένου σε σχέση με τον μονοσήμαντο συμπλέκτη; Φαντάσου τώρα πόσο άλιεν ακούγεται το «φρένο με το αριστερό» σε όσους έμαθαν να οδηγούν αυτόματα και μόνο. Το αριστερό τους πόδι είναι σε κατάσταση ατροφίας

Για όλα φταίνε οι Φινλανδοί

Όμως η τέχνη έχει σοβαρά πλεονεκτήματα.

Την ξεκίνησαν -ποιοι άλλοι;- οι Σκανδιναβοί rally-men, κάτι περίεργοι τύποι σαν τον Rauno Aaltonen με Saab τη δεκατία του ’50 (αλλά και με Mini αργότερα), που έψαψναν να βρουν τρόπο να διαχειριστούν την πρόσφυση και τη μεταφορά βάρους στις χιονισμένες ειδικές της πατρίδας τους.

Όχι τίποτα σαν και εμάς που βλέπουμε δέκα πόντους χιόνι στην Αράχωβα και νομίζουμε πως κατεβήκαμε στις 1000 Λίμνες.

Α, ναι. Μιλώντας για πλεονεκτήματα

Ένας τεχνίτης στο φρένο με το αριστερό πόδι μπορεί να ρυθμίσει την τροχιά κατά βούληση.

Αν «κλείνει» απότομα η καμπή, θα βοηθήσει το αυτοκίνητο να κάνει την περιστροφή και να μαζευτεί. Αν βγάζει «μούτρα», πατώντας ταυτόχρονα (ακριβέστερα, «τσιμπώντας») με το αριστερό πόδι το φρένο, θα μειώσει την υποστροφή. 

Ο αγωνιζόμενος σε πίστα ή ειδική διαδρομή θα κερδίσει, επίσης, εκείνα τα πολύτιμα δέκατα δευτερολέπτων που θα χρειαζόταν το δεξί πόδι να μεταφερθεί από το γκάζι στο φρένο και τούμπαλιν.

Πρόσθεσέ τα σε μία σωρεία αλλαγών σχέσεων εντός ενός γύρου και έχεις μία σημαντική διαφορά. 

Μιλάμε για χειροκίνητα, ε; Γιατί με τα κάθε λογής paddles σαφώς το έργο γίνεται ευκολότερο, όπως και η εκμάθηση, αν θέλει κάποιος να την εξελίξει.

• Γιατί θέλω να σκίσει η Maserati MC20

Η εξάσκηση

Όμως, όμως, όμως. Όπως σε όλες τις τέχνες χρειάζεται να επενδύσεις χρόνο και ατελείωτες ώρες εξάσκησης.

Πρώτον, για να πεις ότι όντως την έφτασες την τεχνική σε σημείο που δίνει ένα πλεονέκτημα.

Γατί μπορεί ναι μεν να μπορείς να φρενάρεις με το αριστερό πόδι αλλά όχι με την ίδια ακριβώς αυτοπεποίθηση σε πίεση πεντάλ, χρόνο άσκησης πίεσης ή ακρίβειας που θα είχες αν φρέναρες με το «καλό» σου πόδι, το δεξί. Οπότε μηδέν το όφελος.

Και δεύτερον, γιατί σε αρκετές περιπτώσεις δεν έχει τόσο νόημα. Στο δρόμο ελάχιστοι είναι ικανοί να μικρορυθμίζουν το πεντάλ του φρένου με το αριστερό πόδι σε συνθήκες κίνησης με όποια απρόοπτα συμβαίνουν.

Όσοι μπορούν, πάντως, έχουν πεδίον δόξης λαμπρόν για καθημερινή εξάσκηση. Ξαναλέμε, ειδικά με αυτόματα κιβώτια.

Και τι μπορεί να πει κανείς για συνθήκες γρήγορης βόλτας; Μικρό το πλεονέκτημα. Ναι, είναι ακόμα πιο συμμετοχική η διαδικασία αλλά θέλει «ένσημα» εξοικείωσης. Δεν μαθαίνεται σε πέντε ή και πενήντα βόλτες. Η διαφορά έγκειται, κυρίως, σε αγωνιστικό περιβάλλον

Θα έλεγα επίσης λιγότερο σε πισωκίνητα αυτοκίνητα δρόμου όπου το lift-off ή ένα βαθύ πάτημα του γκαζιού μπορεί να ρυθμίσει την τροχιά μέσω του πίσω άξονα. Σε προσθιοκίνητα ή τετρακίνητα, ναι, μπορείς να δεις πιο έντονες τις διαφορές.

Σε κάθε περίπτωση, τυχεροί οι ανδρωθέντες σε καρτ που συνήθισαν εξ απαλών ονύχων το αριστερό τους πόδι να χωρίζεται αναγκαστικά από την κολώνα του τιμονιού  και να αφοσιώνεται στο φρένο. 

Y.Γ.1 Το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στους left foot brakers αλλά και στους ονομαστούς Johan Cruyff, Diego Maradona και Lionel Messi. Χρόνια τους Πολλά!

Υ.Γ.2 Το παρακάτω video λέει λίγα περισσότερα για το φρένο με το αριστερό πόδι. Για την ιστορία, ο Scott Mansell που μιλά δεν έχει σχέση με το «λιοντάρι» της F1, τον συνεπίθετό του, Nigel Mansell. Όμως, έχει γράψει χιλιόμετρα σε πίστες και με τίτλους.

Photo: Google / saabhistory.com