Η γυναίκα πίσω από τις Lancia του Jolly Club

Λίγες αγωνιστικές ομάδες δοξάστηκαν όπως το ”Jolly Club” με τις Lancia να ”οργώνουν” το Ακρόπολις, και όχι μόνον. Πίσω από την επιτυχία βρισκόταν αρχικά ο Mario Angiolini και στη συνέχεια μια γυναίκα με ισχυρή προσωπικότητα και πάθος για τους αγώνες

Ήταν μια χειμωνιάτικη, κρύα βραδιά. Εκείνο το βράδυ, στις 11 Φεβρουαρίου του 1957, η ομίχλη σκέπαζε με το πέπλο της όλο το Μιλάνο.

Τα μπαρ ήταν κλειστά, ο κόσμος που κυκλοφορούσε πραγματικά λίγος και μερικά μόνο εστιατόρια είχαν κόσμο.

Σε ένα απ’ αυτά, στο ”Giannino”, ο ιδιοκτήτης του ειδοποιήθηκε τηλεφωνικά να κρατήσει ένα τραπέζι απομονωμένο από φασαρία γιατί έπρεπε να συζητηθεί ένα θέμα ιδιαίτερα λεπτής φύσεως.

Στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου ήταν ο Mario Angiolini, ένας δυναμικός άνθρωπος με εμπειρία αγώνων, που είχε κάτι ενδιαφέρον στο μυαλό του.

Μετά τις οκτώ το βράδυ άρχισαν να καταφτάνουν οι προσκεκλημένοι του. 

Ένα δείπνο μεταξύ φίλων, μερικά ποτήρια κρασί και λίγες ώρες αργότερα πέφτουν οι υπογραφές για την ομάδα του Jolly Club, που δημιουργήθηκε από 18 φίλους η οποία βασίστηκε στο πάθος, τη φιλία και την αγάπη για το σπορ αλλά μέσω άκρατου επαγγελματισμού.

Η επιλογή δεν έγινε τυχαία. Ο Angiolini υποστήριζε ότι στο χώρο αυτό τα πράγματα κινούνταν αργά και γραφειοκρατικά

Η απόφαση ήταν να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις και νέες ιδέες για να πλησιάσουν το σπορ που πραγματικά υπέφερε και στη συνέχεια να το απογειώσουν.

O Angiolini επέλεξε να βαφτίσει την ομάδα, “Jolly” (τζόκερ), όπως λέγεται ένα από τα πιο ”βαριά” χαρτιά της τράπουλας

O Angiolini είχε δίπλα του, ως σύμβουλο, και τη συζυγό του, Renata, η οποία λάτρευε τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. O ίδιος, εξάλλου, υποστήριζε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τους οδηγούς αγώνων ανέκαθεν ήταν οι γυναίκες τους που τις άφηναν μόνες στο σπίτι όταν έφευγαν για να ακολουθήσουν το, σχεδόν καθολικά ”φαλλοκρατικό” σπορ

Αν η γυναίκα γινόταν συνοδηγός ή ακόμα καλύτερα αντίπαλος στον αγώνα, ως οδηγός, το πρόβλημα θα έχει λυθεί, έλεγε.

Έτσι ο Mario, δίνει στην γυναίκα του, Renata, να οδηγήσει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο, παίρνοντας το 1954 μέρος στον αγώνα, Supercortemaggiore, όπου κατετάγη 1η ανάμεσα στα γυναικεία πληρώματα.

Αυτή η θετική εμπειρία της εμπέδωσε τον ”ιό”, προς μεγάλη χαρά του συζύγου της που μπορούσε, πλέον, να αγωνίζεται κοντά της. Το ζεύγος απέκτησε ένα γιο, τον Roberto, που ομοίως ακολούθησε τους αγώνες αυτοκινήτου όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία.

Έτσι, η οικογένεια Angiolini έγινε γνωστή στο χώρο των αγώνων και πολλές φορές έγινε φόβος των αντιπάλων, όπως στον αγώνα της Monza που ο Mario νίκησε με την Alfa Zagato ενώ η Renata και ο Roberto ήταν, επίσης, πρώτοι στις κατηγορίες τους.

Από την πρώτη χρονιά ύπαρξής της, η ομάδα αγαπήθηκε τόσο, ώστε είχε ήδη αποκτήσει 300 εγγραμμένα μέλη. Αυτή η εξέλιξη, σίγουρα θετική, προκάλεσε θαυμασμό σε κάποιες αυτοκινητικές εταιρίες, μεταξύ των οποίων και την Alfa Romeo.

Ο Mario Angiolini στήνει μια εταιρία βασισμένη στους χορηγούς, με σκοπό να βρει αυτοκίνητα για να αγωνιστεί. 

Έτσι, αρχίζει μία περίοδος πολύ θετική για το Jolly Club, με  Roberto Bussinello, Arnaldo Cavallieri αλλά και ο Andrea De Adamich, που τον ανακάλυψε ο Mario Angiolini και που αργότερα έγινε ένας από τους πιο γνωστούς Ιταλούς οδηγούς.

Η Renata Angiolini ανέλαβε τα ηνία όταν ο μεγάλος μαέστρος του Jolly Club, Mario Angiolini, πέθανε εννιά χρόνια από τη σύσταση του Jolly Club. Όταν η ομάδα έτρεχε με τις Lancia στο Aκρόπολις ήταν πλέον στα χέρια του υιού, Roberto. Μια ιταλική οικογένεια ταγμένη στο σπορ

Το 1963 αρχίζει μία περίοδος συνεργασίας με τη Lancia που είχε αποφασίσει να επιστέψει στο χώρο των rally. Δείτε, για παράδειγμα, τη Lancia Delta HF Integrale του Carlos Sainz εν δράσει

Όμως, τρία χρόνια αργότερα, το 1966 ο Mario πεθαίνει, αφήνοντας μια πολύ βαριά αγωνιστική κληρονομιά στη γυναίκα του, Renata.

Στην αρχή, οδηγοί και προμηθευτές αντιμετώπιζαν με δυσπιστία την κυρία ”Jolly”.  Έπρεπε να έρθουν σε απ’ ευθείας επαφή για όλα τα θέματα που εμπίπτουν στη διαδικασία μιας αγωνιστικής ομάδας, με μια γυναίκα και αυτό δεν ήταν πάντα το πιο σύνηθες.

Ο γιος της, Roberto, σε ηλικία μόλις 21 ετών, είχε ελάχιστη εμπειρία. Όμως ήταν τόσο έντονη η επιθυμία της Renata να συνεχίσει το έργο του Mario, που της δίνει δύναμη να συνεχίσει.

‘Ετσι, δεν άργησε καιρός που κέρδισε την εμπιστοσύνη όλων μαζί με τη γενικότερη συμπάθεια. Η Renata ως αρχηγός του Jolly Club και ο γιος, Roberto, σε ρόλο ”υπαρχηγού” ο οποίος αργότερα, όταν η Lancia ”όργωνε” τα Ακρόπολις, ανέλαβε τα ηνία

Πριν μερικά χρόνια η Renata Angiolini εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο. Όμως συνεχίζει να είναι ένα ζωντανό σύμβολο. Μamma mia.

Y.Γ.1 Μπορείτε να μαθαίνετε περισσότερες πληροφορίες για την εξελιξη της ανασύστασης του Jolly Club στο Jolly Club Fans στο Facebook

Υ.Γ.2 Οι ομιλούντες την ιταλική μπορείτε να ξεφυλλίσετε την έκδοση ”Jolly Club 1957-1966”

 Photo: Google