True story: Τι έμαθα στο Lotus Elise Cup Italia

Post date:

Author:

Category:

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Τι κάνεις όταν μπαίνεις σε μια αγωνιστική Lotus Elise Cup των 270 ίππων, μόλις 820 κιλών στην πίστα; Ρουφάς την εμπειρία, ακούς προσεκτικά και σκέφτεσαι πόσο σημαντικό είναι για τον συνειδητοποιημένο petrolhead να περάσει από τα θρανία μιας σχολής αγωνιστικής οδήγησης. Ο αναγνώστης μας, Γρηγόρης Γρηγοριάδης, πρώτα έζησε και μετά έγραψε τη δική του, αληθινή ιστορία

Δεν γνωριζόμαστε. Ας συστηθώ. Οικονομολόγος στο επάγγελμα, 43 ετών, λάτρης του αυτοκινήτου. Ή, μαλλον καλύτερα, λάτρης του «ό,τι μου δίνει αίσθηση πάνω στη ταχύτητα». Ελπίζω να ΄χει γίνει αντιληπτό μέχρι το τέλος του άρθρου.

Στα 14 μου ξεκίνησα το καρτ, όχι επαγγελματικά, αλλά συστηματικά. Οτιδήποτε μου έδινε αίσθηση το δοκίμαζα. Εκεί, στην παλιά πίστα καρτ του Νέου Ρυσίου Θεσσαλονίκης είχα κεραστεί πολλές αντιβιώσεις και αντιπυρετικά αφού όποτε έβρεχε ήμουν εκεί και συνήθως έφευγα με κάποιο πονεμένο πλευρό και σίγουρα μια αμυγδαλή πρησμένη.

Όπως όλοι ξέρουμε, εκεί, στα καρτ ξεκινούν όλα. Αν το ερωτευτείς, τότε άνοιξαν οι πύλες χωρίς γυρισμό. Μάταια λέγανε στη δύσμοιρη τη μάνα μου «εφηβεία είναι, θα περάσει, θα μεγαλώσει και θα ηρεμήσει». Μπούρδες. Η αληθεια είναι πως όσο μεγαλώνω τόσο «χειροτερεύει» η κατάστασή μου.

Το μόνο που άλλαξε είναι ότι σε δημόσιο δρόμο, εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια είμαι «Παναγία». Μη σου πω και κάτω από τα όρια ταχύτητας. Αντιμετωπίζω μόνο ένα ψυχολογικό. Είναι όταν βλεπω roundabout, επί το ελληνικότερον, «πλαταιάκι». Ομολογώ εκεί «λυγίζω». Και εγώ, και το καθημερινό μου Toyota MR2. Μια γύρα με το πλάι θα την κάνουμε. Αφού το «φύτεψαν» εκεί, να πάει στράφι;

Αφήνω ένα μεγάλο κενό στο «βιογραφικό» -άλλωστε ποιος χέστηκε για την ιστορία μου- και μπαίνω στο θέμα. Το MR2 το πήρα γιατί ήθελα κάτι δυσκολότερο απο το MX-5 (NB) 1.8 που είχα. Εκεί ξεκίνησε και το «πρόβλημα». Λέγεται κεντρομήχανο και ελαφρύ. Το καρτ του ενηλίκου. Street legal, κάθε μέρα όλη μέρα.

Και επειδή η φύση του ανθρώπου είναι να θέλει πάντα να το φτάσει ένα βήμα παραπέρα, δεν εξαιρέθηκα απο τον κανόνα. Τι είναι αυτό που πάει ένα βήμα παραπέρα το concept ”feedback-lightweight-cornering”; Τι άλλο, παρά μια Lotus.

Κάπως έτσι, λοιπόν, τα τελευταία δύο χρόνια, πού με έχανες πού με έβρισκες νοίκιαζα μία Elise μιας σχολής αγωνιστικής οδήγησης στην Ιταλία και συμμετείχα σε track days.

Ταυτόχρονα, στις επισκέψεις μου γνωρίζω τον γνωστό Ιταλό οδηγό αγώνων, Stefano D’Aste, ιδιοκτήτη της Lotus PB Racing, διοργανωτή του γνωστού στην Ιταλία, Lotus Cup Italia.

Tαυτόχρονα, ο D’Aste εισάγει Lotus, φροντίζει την αναβάθμισή τους σε Cup καθώς και τη συντήρησή τους. Κάπου μεταξύ τυρού και αχλαδιού πέφτει και η ιδέα μιας ακαδημίας εκμάθησης αγωνιστικής οδήγησης.

Το σκεφτόμουν με ένα εύρος. Από μια απλή εμπειρία που ο κάθε petrolhead οφείλει στον εαυτό του να ζήσει, μέχρι εκμάθηση οδήγησης επιπέδου αγώνων. Μέσα Σεπτέμβρη, λοιπόν, το ραντεβού έχει κλειστεί στο Bergamo, στα γραφεία της PB racing με σημείο εγλήματος την πίστα της Franciacorta.

Δεν ήταν τυχαία η επιλογή μου για τη συγκεκριμένη πίστα. Είναι 300 μέτρα μικρότερη από αυτή των Σερρών και με τεχνικές στροφές που μοιάζουν επίσης με αυτές των Σερρών. 

Μετά ήρθε το αυτοκίνητο. Ω ναι, το αυτοκίνητο. Η μαύρη Elise φορούσε όλα τα καλά πράγματα. Slick λάστιχα, αεροδυναμικά βοηθήματα, 6άρι σειριακό κιβώτιο της Queife, τριάκτινο, μικρής διαμέτρου τιμόνι, μια ηλεκτρονική οθόνη στη θέση των παραδοσιακών αναλογικών οργάνων της Elise (που σε πληροφορoύσε ακόμα και για το αν έκανες over revving σε κάποιο κατέβασμα ταχύτητας), εννοείται roll bar, αγωνιστικό bucket και ζώνες. Η σωστή συνταγή για να αισθανθείς «ένα» με το σασί

Στη συνέχεια, αφού κατάφερα στα 43 μου να στριμωχτώ και να κουρνιάσω μέσα στην Elise ένιωσα μια αισιοδοξία. Εντάξει, μπήκαμε. Μετά με δένουν σφιχτά, με ρωτούν αν μπορώ να αναπνεύσω (ναι, τόσο καλοί άνθρωποι είναι) και μου λενε «σε 3 λεπτά βγαίνεις»

Ομολογώ πως εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα, «μεγάλε, έχεις και ένα γιο, μήπως το παρατραβάς λίγο…». Το χέρι, όμως αποδείχτηκε πιο δυνατό κι απ΄τη σκέψη – «εντάξει, δεν κατέβηκα και σε νυχτερινό, βρεγμένο Le Mans». 

Με το δεξί πιέζω το διακόπτη ενεργοποίησης αντλίας καυσίμου και με το αριστερό το μπουτόν εκκίνησης ενώ, ταυτόχρονα, βυθίζω το βαρύ συμπλέκτη (ναι, έχει συμπλέκτη για ξεκίνημα και μόνο για κατεβάσματα ταχυτήτων).

Η μαύρη Lοtus Elise Cup έχει ρυθμιστεί στους 270 ίππους (σε κατάσταση αγώνα φτάνει τα 320 PS) ενώ το βάρος του είναι 820 kg. Με την αφεντιά μου μέσα φτάνει τα 900 kg. Οι ψυχροί αριθμοί λένε, λοιπόν, πως στα 270 PS έχει μια αναλογία κιλών/ίππο στο 3,03. Ενδεικτικά, μια Porsche 991.2 GT3 RS έχει κάποια 2,90.

Το μοτέρ έρχεται στη ζωή με ένα δυνατό τράνταγμα στο σασί. Η εξάτμιση μας πληροφορεί ότι τα αυτιά μας θα περάσουν δύσκολες ώρες. Όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, τις δυσκολότερες ώρες τις πέρασε το σώμα.

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Lotus Elise Cup Italia_4drivers.gr

Στιγμές από μια ιδιαίτερη, τελείως petrolhead εμπειρία. Αίσθηση, ακρίβεια και ένα τελείως νέο, οδηγοκεντρικό κεφάλαιο. Συμβαίνει στην πίστα της Franciacorta, στην Ιταλία

Δεν θα μπω σε λεπτομέριες μιας και η αίσθηση του να το ζείς και να οδηγείς μια τόσο ζωντανή, καθαρόαιμη κατασκευή δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Ποτέ δεν είναι αργά να μάθεις πως ακόμα και ένα απο τα καλύτερα ή ακριβότερα σπορ αυτοκίνητα δρόμου δεν μπορεί να σου δώσει αυτή την αίσθηση, αυτήν τη πληροφόρηση.

Η αμεσότητα, η συμμετοχή του σώματος, η ακρίβεια στις αντιδράσεις που απαιτεί η Lotus Elise Cup είναι πέρα απο κάθε μορφή κειμένου που μπορεί να σου μεταφέρει την εμπειρία. Τουλάχιστον, για τη δική μου εμπειρία.

Και πάμε στο κομμάτι της εκμάθησης. Σε μια αγωνιστική κατασκευή δεν μπαίνεις μέσα με τουπέ και δήθεν «αέρα». Ένα τέτοιο αυτοκίνητο δεν μπορεί να οδηγηθεί σωστά χωρίς εκπαίδευση. Εκπαίδευση που οφείλει, θεωρώ, να λάβει ο κάθε λάτρης της αυτοκίνησης που συμμετέχει σε track days. Θα έλεγα, ακόμα και επαγγελματίες οδηγοί, καθώς το ουσιώδες της υπόθεσης είναι η ασφάλεια. Η ταχύτητα έπεται.

Ε, από εδώ και πέρα αρχίζει ένα νέο σχολείο. Στα 43 σου. Τεχνικές σωστού φρεναρίσματος, φρενάρισμα με το αριστερό, trail breaking, eye tracking και όλες οι υψηλές τεχνικές οδήγησης είναι μπροστά σου.

Όταν όλα αυτά τα εμπεδώσεις στην πράξη με τη βοήθεια των εκπαιδευτών, τα αποτελέσματα είναι θεαματικά. Τόσο σε αίσθηση, γυρολόγιο, τηλεμετρίες όσο και στη δραστική μείωση της καταπόνησης του αυτοκινήτου.

Είναι απίστευτο το πώς κάνοντας εστιάζοντας το βλέμμα σου σε συγκεκριμένα σημεία αναφοράς της πίστας ο εγκέφαλος κατορθώνει να αλλάξει τα αντανακλαστικά, την αίσθηση της πλευρικής επιτάχυνσης και τις αντιδράσεις σου

Όταν τελειώσεις απο θεωρητικά και πρακτικά, τίποτα δεν είναι ξανά το ίδιο. Η αλήθεια είναι πως τόσο απλά πράγματα δεν τα σκέφτηκες ποτέ διότι τη μία έφταιγαν τα φρένα και έπρεπε να τα αναβαθμίσεις, την άλλη έφταιγε η ευθυγράμμιση, την επόμενη η ιπποδύναμη ήταν λίγη.

Ποτέ, όμως, ποτέ δεν πέρασε απο το μυαλό ότι πριν ξεκινήσεις ερασιτεχνικά στον κόσμο του motorsport θα έπρεπε, έστω μία φορά, να διδαχτείς βασικές πρακτικές του κόσμου αυτού.

Εύχομαι μέσα από την κοινή μας γραμμή με τον Stefano D’Aste και τη Lotus Driving Academy Ιταλίας να αναδειχθούν νέοι, Έλληνες οδηγοί που θα μπορέσουν να εκπαιδευτούν και, αν οι ικανότητες τους και οι συνθήκες το επιτρέψουν, να διαπρέψουν ξεκινώντας από αναγνωρισμένα πρωταθλήματα της Lotus στην Ιταλία.

«Ό,τι μου δίνει αίσθηση πάνω στην ταχύτητα». Αυτό ήταν το δικό μου true story.

Photo: Γρηγόρης Γρηγοριάδης / 4Drivers

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει