Κάποια 130 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Παρισιού, βρίσκεται η εγκαταλελειμμένη πίστα της Ρεμς. Ένας φόρος τιμής στα φαντάσματα του Fangio, του Clark, του Brabham, του Moss και των άλλων ηρώων των ξεχασμένων εποχών. Όπως και το ίδιο το σιρκουί
Στο Circuit de Reims-Gueux, όπως είναι το πλήρες «ονοματεπώνυμο» της πίστας, δεν γίνονται πλέον αγώνες. Και πρέπει να κάνεις παράκαμψη απ΄το γαλλικό εθνικό δίκτυο για να το επισκεφτείς
Η πόλη της Ρεμς (ή Ρενς) είναι περισσότερο γνωστή για τον καθεδρικό της ναό. Πρόκειται για τον παλαιότερο καθεδρικό ναό καθώς χρονολογείται από τον 5ο μ. Χ. αιώνα
Ολίγη ιστορία
Στο ναό αυτό, τα Χριστούγεννα του 498 βαπτίστηκε ο βασιλιάς Κλοβί Α΄ από τον Άγιο Ρεμί.
Σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού, οι Φράγκοι και Γάλλοι βασιλείς καθιέρωσαν το έθιμο της στέψης τους στον καθεδρικό ναό της Ρενς, ξεκινώντας από τον πατέρα του Καρλομάγνου, Πιπίνο Ι΄ τον Βραχύ, ενώ η τελευταία στέψη ήταν του Καρόλου Ι’ στις 29 Μαΐου 1825.
Ο σημερινός καθεδρικός ναός της Ρενς άρχισε να ανεγείρεται το 1211, μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε το κέντρο της πόλης το Μάιο του 1210.
Η Ρεμς για τους Γάλλους ήταν μια εμβληματικής σημασίας πόλη. Ήταν το μέρος όπου παραδοσιακά στέφονταν οι νέοι βασιλείς της Γαλλίας για περίπου επτακόσια χρόνια
Τα Grand Prix στη Ρεμς
Εδώ, όμως, υπάρχει και ένας άλλος ναός.
Ένας καθεδρικός ναός της ταχύτητας. Σύμφωνοι, πρώην. Έχουν μείνει τα τσιμέντα, οι ξεθωριασμένες διαφημίσεις της εποχής, οι μνήμες απ΄τους μεγάλους οδηγούς της δεκαετίας του ’50 και του ’60.
Για την ιστορία, ανάμεσα στο 1950 και το 1966, το Γαλλικό Grand Prix διοργανώθηκε έντεκα φορές στην πίστα της Ρεμς. Συνολικά, για μισό αιώνα γίνονταν διάφοροι αγώνες. Μισό αιώνα. Τι να συζητάμε;
Απ’ τα εγκαίνιά της, το 1926, μέχρι το οριστικό της φινάλε, το 1972, η πίστα ήταν πόλος έλξης για μεγάλες μορφές του σπορ. Εδώ, το 1954 έκανε την εμφάνισή της η θρυλική Mercedes-Benz W196. Ήταν το αυτοκίνητο που κέρδισε τους 9 από τους 12 αγώνες στους οποίους συμμετείχε. Αλλά και αυτό που χάρισε στον Μεγάλο Αργεντίνο, τον Juan Manuel Fangio, δύο παγκόσμιους τίτλους, το ’54 και ’55
Be there
Όποιος τύχει να περάσει από ‘κει, αν εκτιμά τους αγώνες και τη σημασία τους, ίσως οφείλει μια επίσκεψη στην πίστα της Ρεμς.
Είναι λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω απ΄την πόλη. Αν ανήκει στους αδιάφορους με το σπορ, υπάρχει και ένα ΙΚΕΑ εκεί κοντά για να περάσει πιο συμβατικά την ώρα του.
Ο πρώτος μπορεί να ανέβει στις εξέδρες, να δει τη θέα από ψηλά και να φανταστεί τους μάγους της ταχύτητας να ιερουργούν, κάπου βαθιά στο χρόνο.
Ο δεύτερος μπορεί να πάρει μια κουβέρτα απ΄το ΙΚΕΑ. Έχει ψύχρα τέτοιο καιρό στην εγκαταλελειμμένη πίστα.
Photo: Paddy McGrath / SpeedHunters
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
