Τι σημαίνει οδήγηση στο όριο;

Ένας από τους πιο διάσημους εκπαιδευτές αγωνιστικής οδήγησης στον κόσμο, ο Peter Κrause, εξηγεί τι σημαίνει να πηγαίνεις στα 10/10. H πραγματική διάσταση της φράσης «πηγαίνοντας στο όριο»

Ιπτάμενος και τζέντλεμαν. Γίνεται ακολούθως

Φυσικά, το να πηγαίνεις στα 10/10 προβλέπεται μόνο στην πίστα. Μόνο. Στην πίστα. Μόνο. Ή σε αγώνα.

Γιατί στο δρόμο δεν χρειάζεται καν να φτάσεις τα 7/10 και πάνω. Γιατί κινδυνεύεις εσύ, οι άλλοι, ό,τι κινητό και ακίνητο.

Kι αυτό συμβαίνει διότι απ’ το σημείο αυτό και πάνω πρέπει να είσαι τόσο εξοικειωμένος με το δρόμο, τη γωνία της στροφής, το συντελεστή τριβής, τις συνθήκες, το αυτοκίνητο και τον εαυτό σου που θα πρέπει να «έχεις φτάσει» στη στροφή πριν καν φτάσει αυτή σε σένα. Κι αυτό δεν γίνεται στο δρόμο. Ή γίνεται αν είσαι παραμυθιασμένος για το τι σημαίνει όριο.

Γενικά μιλώντας, η διαβάθμιση από το 1 μέχρι το 10 (τυπικά, αυτή που ορίζει το βαθμό εξάντλησης των δυνατοτήτων ενός αυτοκινήτου σε δεδομένο χώρο) δεν είναι κάτι αφηρημένο.

Στη σχολή του Peter Krause, στη Βόρεια Καρολίνα των Η.Π.Α., κάθε κλικ πίεσης είναι μετρήσιμο. Τι σημαίνει, λοιπόν, «πάω στο όριο»;

Ο Krause λέει πως τα 10/10 σημαίνουν όταν ο βαθμός δεξιότητας ενός καλά εκπαιδευμένου και με αυτοπεποίθηση οδηγού συναντά τις δυνατότητες του αυτοκινήτου σε τέλειο βαθμό. Όταν το αυτοκίνητο γλιστρά ελαφρά σχεδόν στο σύνολο ενός γύρου.

Όταν, δηλαδή, γλιστρά σε γωνίες μεταξύ 7 και 12 μοιρών (ή λιγότερο αν το αυτοκίνητο φοράει αγωνιστικά ελαστικά) σχεδόν σε όλο το μήκος των στροφών της πίστας. Όταν αξιοποιείται όλο το διαθέσιμο πλάτος της πίστας. Σε κάθε στροφή. Συστηματικά, σε κάθε γύρο. Αυτό.

Ο Krause εξηγεί πως συνήθως οδηγεί στα 10/10 στους κατατακτήριους και για τους πρώτους γύρους του αγώνα ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό (χρόνου αλλά και ψυχολογίας) από τους άλλους οδηγούς.

Αλλά και πάλι είναι δύσκολο να διατηρείς το ρυθμό αυτό για όλο τον αγώνα. Στην πραγματικότητα ελάχιστοι γύροι μπορείς να πεις ότι καλύφθηκαν οδηγώντας στα 10/10.

Τότε είναι, λέει, που αισθάνεται πως αυτοκίνητο και οδηγός είναι σε απόλυτη αρμονία. Χορεύοντας σε τεντωμένο σχοινί, κάνοντας μικρές, ελάχιστες διορθώσεις για τη ρύθμιση της τροχιάς, με κάθε μικρομετρική κίνηση να επηρεάζει ανεπαίσθητα τη ροή.

Όλο αυτό μας θυμίζει το μαγικό γύρο του Ayrton Senna στο Mονακό.

Όταν είπε πως αισθάνθηκε σαν να ‘ταν σε ένα τούνελ του χρόνου, σε μια επαφή με το Θεό, ένα κλικ πέρα από τό όριο του συνειδητού.

Δέκα δέκατα. Eίναι αυτό που θα δεις αμέσως στο βίντεο.