Οδηγώντας στη βροχή: μια μεγάλη, υγρή ευκαιρία

Οδηγώντας στη βροχή, και μάλιστα γρήγορα, υπάρχουν δύο τινά: ή γίνεσαι καλύτερος οδηγός ή στουκάρεις. Στην καλύτερη των περιπτώσεων

Οδηγώντας στη βροχή, ειδικά επί του ΣΚΕΕ (Σύλλογος Κατάπτυστων Ελλήνων Εργολάβων), ενέχει ρίσκο. Μεγάλο. Ας προσέχουμε εκεί έξω

Το σώμα του μέσου οδηγού μουδιάζει, κομπιάζει, ζει τον τρόμο. Μην έχοντας καμία αντίληψη του βαθμού πρόσφυσης ή υποψία επικοινωνίας με το μηχάνημα, βρίσκεται στην Τύχη

Στην Τύχη του Θεού του νερού, του aquaplaning, του άγαρμπου τσαρουχώματος ή, στη χειρότερη, αυτής της κουφάλας, του νεκροθάφτη. 

Κι όμως. Ένας συνειδητοποιημένος οδηγός έχει πεδίο δόξης λαμπρόν και υγρόν να γίνει καλύτερος. Ακριβώς εδώ.

Οδηγώντας στη βροχή, ειδικά στην Ελλάδα, ξέρεις ότι ο συχνά ο συντελεστής τριβής της ασφάλτου ανταγωνίζεται το Disney on Ice.

Ταυτόχρονα όμως, για τον οδηγό που θέλει να ασχοληθεί με το αντικείμενο, είναι και η καλύτερη, πιο ταχύρυθμη άσκησης αυτοβελτίωσης. 

Φίλε, Πραγματικέ Οδηγέ, τι είναι καλό να κάνεις:

1. Να στουμπώσεις καλά τον ποπό σου στο πίσω μέρος του καθίσματος

Το «popometer», κατά τον μεγάλο Γερμανό οδηγό αγώνων, Hans Stuck, είναι το πρώτο αισθητήριο για να καταλάβεις την τυχόν μετακίνηση του αυτοκινήτου. Άρα, δεν πρέπει να είναι σε χαλαρή στάση όπου δεν ακουμπά η μέση πίσω. Αντιθέτως, πρέπει να είναι τέρμα τούρλα πίσω. Κάτι σαν το ποτήρι στον αντίστοιχο της Kim Kardashian σε γνωστό εξώφυλλο διεθνούς περιοδικού.

2. Να ασκήσεις όλη την τέχνη της απαλότητας. Σαν να χαϊδεύεις μωρό 

Σε γκάζι, φρένο, τιμόνι, συμπλέκτη, όσο γίνεται πιο μαλακά. Οδηγώντας στη βροχή σημαίνει tlc κανονικό – βλέπε tender, love, care. Βασικότατο είναι να ΄χεις μικρές γωνίες του τιμονιού. Ο λόγος είναι να επιτρέπουμε στους τροχούς να εξαντλούν το μέγιστο της πρόσφυσής τους.

Έχε υπόψιν πως ακόμα και η πιο μικρή μεταφορά βάρους, κάποιο απότομο άφημα του γκαζιού, ειδικά με ελαστικά που ενδεχομένως έχουν ένα βαθμό φθοράς, προκαλεί σπάσιμο πρόσφυσης

3. Κλείσε τα κινητά

Να κλείσεις ραδιόφωνα, να ξεχάσεις μηνύματα και κάθε είδους απόσπαση προσοχής. Αξίζει να διαβάσεις το πόσο επηρεάζονται οι αντιδράσεις στο texting. Ναι, διάβασέ το. Ίσως πειστείς γιατί είναι χειρότερο και από κάνναβη. Είναι τα 21 μέτρα ρίσκου.

4. Να δοκιμάσεις το όριο

Αυτό δεν σημαίνει να πας μαλλιοκούβαρα με το καλημέρα. Αλλά να αρχίσεις να τεστάρεις με πόσο λίγο παραπάνω γκάζι «σπάει» η πρόσφυση. Εκεί όπου αρχίζει το γλίστρημα. Θα χρειαστεί να το κάνεις αρκετές φορές καθώς η πρόσφυση επί Σ.Κ.Ε.Ε. δεν είναι ίδια παντού.

Ο σκοπός είναι να εντοπίσεις δύο πράγματα: το πρώτο είναι το λεγόμενο threshold, το σημείο-σκανδάλη όπου ξεκινά η ολίσθηση. Το δεύτερο είναι να γευτείς πώς συμπεριφέρεται το αυτοκίνητό σου όταν συμβαίνει το προαναφερθέν. Θα αποκτήσεις έτσι μια ιδέα της επόμενης αντίδρασης. Ζωοσωτήριον.

Άδεια εθνική, βροχή με το τουλούμι, προειδοποιητικό πλαίσιο (βλ. MQB της VW), ελαστικά σε άψογη κατάσταση και πιστή εφαρμογή όσων έμαθες επί χρόνια. Οδηγώντας στη βροχή, κάπου στην Ελλάδα

5. Να πειραματιστείς με το ESP

Να δεις, δηλαδή, πως ενεργοποιείται το σύστημα ευστάθειας ή έστω του συστήματος πρόσφυσης. Κοινώς, του «αντισπίν».  Όπως έχουμε ξαναπεί, το πρώτο εφαρμόζεται και στους τέσσερις τροχούς. Το δεύτερο μόνο στους κινητήριους. Για να μην μπερδεύουμε το ESP με το Traction Control. Ή έστω όπως τα βαφτίζει ο κάθε κατασκευαστής.

Το ζητούμενο εδώ είναι να έχεις μπει ήδη σε φάση απώλειας πρόσφυσης (βλ. 4) και να αρχίσεις να εντοπίζει πώς θα «μαζέψει» τις τάσεις και ηλεκτρονικό πρόγραμμα ευστάθειας.

Εν προκειμένω, χρειάζονται τρία πράγματα: το πρώτο είναι περισσότερος χώρος.

Που σημαίνει ότι βάζουμε τη «μούρη» όσο γίνεται πιο κοντά στο κέντρο της στροφής, το λεγόμενο apex. Το κάνουμε αυτό για να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο προς την εξωτερική της στροφής ώστε όταν επέμβει το ESP να μην έχουμε διανύσει όλο το δρόμο και στολίσουμε το ψυγείο κανενός Scania. Άσ’ το καλύτερα, «χάλια πτώμα», που λέει και μια γνωστή μου.

Το δεύτερο που χρειάζεται είναι περισσότερη γενναιότητα. Που σημαίνει πως θέλει ένα βαθμό τόλμης να αφήσεις (ακόμα και σε προσθιοκίνητο) την αδράνεια να σε αποσταθεροποιήσει και μετά απ΄αυτό να δεις την επέμβαση του ESP. Αλλά, τι να κάνεις; Ως γνωστόν, no guts-no glory

To τρίτο -και ίσως σημαντικότερο- είναι να νικήσεις την ενστικτώδη αντίδραση να αφήσεις γκάζι ή, ακόμα χειρότερα, να πατήσεις φρένο όταν επέμβει το ESP.

Το ESP για να ασκήσει τη λειτουργία του χρειάζεται να μην επέμβεις στα φρένα υποκαταθιστώντας τα. Αλλά να εμπιστευτείς το ίδιο το σύστημα, ότι θα «τσιμπήσει» μαεστρικά και σε μιλισεκόντς τον κατάλληλο τροχό και θα σε επαναφέρει στην τροχιά αν μείνεις σταθερός ή έστω ελάχιστα πιο ελαφρύς στο δεξί πεντάλ

6. Μετά να πειραματιστείς χωρίς ESP. Αλλά πολύ μετά…

Το «ούλτιμεϊτ επίπεδο», που λένε και στα χωριά μας. Δε «γουόριορ οφ δε ρέϊν», που θα πρόσθετε κι ο συγχωριανός. Ήτοι, αφού έχουμε εξασκήσει μετά πίστεως, υπομονής και εγκαρτέρησης όλα, μα όλα τα παραπάνω (βλ.1-5), τότε και μόνο τότε, έχοντας ήδη χτίσει εμπιστοσύνη και ένα βασικό αισθητήριο για το know-how της υπόθεσης οδηγούμε χωρίς το προστατευτικό «δίχτυ ασφάλειας».

Σε δημόσιο δρόμο καλύτερα να το αφήσουμε ήσυχο το σχετικό κουμπάκι. Εκτός αν είσαι στην τελευταία χειμωνιάτικη ερημιά του Θεού με γουόκι-τόκι ανθρώπων στη βροχή. Για ανάγκες φωτογράφισης και τέλος. 

Στο πισωκίνητο και με απενεργοποιημένο το ESP χρειάζεται μεγίστη προσοχή, ελεγχόμενος δρόμος και προπόνηση. Το αποτέλεσμα είναι εθιστικό και ικανό να σε πάει ένα βήμα παρακάτω. Ή ως καλύτερο οδηγό ή ως χάλια πτώμα

7. Να «διαβάζεις» συνεχώς το οδόστρωμα

Για να εντοπίζεις περισσότερα λιμνάζοντα ύδατα. Ή πόσο γυαλίζει το γκρι της ασφάλτου. Ή πού μπορείς να βρεις περισσότερη πρόσφυση. Ενδεχομένως είναι κουραστικό το μάτι να σκανάρει συνεχώς τα πάντα αλλά είναι μέγας παράγοντας ασφάλειας. Το πού κοιτάς σώζει ζωές. Κυριολεκτικά.

8. Όχι, να μην κάνεις τίποτα απ’ τα παραπάνω

Μπορείς να πας σιγά, πολύ σιγά. Να μην ξεκινήσεις καν την αναζήτηση στο λήμμα «Οδηγώντας στη βροχή». Να οδηγείς δεξιά, αργά και υπομονετικά. Δεν θα μάθεις, δεν θα εξελιχθείς, ίσως παραμείνεις ένας φοβικός και χωρίς αντίληψη οδηγός.

Αυτός που ελπίζει πως δεν θα του συμβεί η κακιά η ώρα γιατί έχει παιδιά να μεγαλώσει. Αν κινείσαι πραγματικά αργά, είναι καλύτερα για όλους. Και, ειλικρινά, το «αργά στο βρεγμένο» είναι η συμβουλή που αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία. 

Ελπίζουμε να επιβεβαιωθούν οι ελπίδες της πλειοψηφίας των Ελλήνων οδηγών. Αλλά, επίσης ειλικρινά, είναι θέμα τύχης.

Photo: Γ. Κούτος / Χ. Καραγιωργάκης / 4Drivers