Στο θρυλικό Τατόι των Μεγάλων (video)

Ένα νοσταλγικό video που υπενθυμίζει τον μύθο, την ατμόσφαιρα και τα συστατικά που έχτισαν την αίγλη για το Τατόι των ελληνικών αγώνων

Το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Τατοΐου σύστησε το ελληνικό motorport στον απλό θεατή της δεκαετίας του ’50 και εντεύθεν. Αυτό είναι το οπτικοακουστικό υλικό που για 7:41 λεπτά της ζωής σου αποτυπώνει τι σήμαινε το Τατόι για αυτούς που ήταν τότε εκεί

Το Τατόι των ελληνικών αγώνων ταχύτητας, ουσιαστικά, γαλούχησε την ιδέα του αγωνιστικού αυτοκινήτου στην Ελλάδα. Η ιστορία του ξεκίνησε πριν εξήντα τρία ολόκληρα χρόνια. Ήταν η πρωταπριλιά του 1956

Εκεί άνθισαν όλα τα μεγάλα ονόματα των ελληνικών αγώνων. Μοσχούς, Πεσματζόγλου, Μεϊμαρίδης, Ζαλμάς, Ιαβέρης, Φωτιάδης, Τσινιβίδης και τόσοι άλλοι. Ήταν οι ήρωες της εποχής.

Διαβάσέ το: Το μοναδικό Σιρκουί της Νέας Σμύρνης. Κάντε το ξανά (video)

Το συγκεκριμένο video, ένα κόσμημα χαμένο στο διαδίκτυο, έχει την υπογραφή του σκηνοθέτη Νίκου Γραμματικόπουλου. Ο μαέστρος της εικόνας, πολύ «μπροστά» από την εποχή του, είχε αποτυπώσει γλαφυρά το Τατόι των ελληνικών αγώνων.

Το συγκεκριμένο, μάλιστα, όπως είχε πει ο γιος του Γιώργου Μοσχού, Μανώλης, «είναι ό,τι έχει σωθεί από τις μπομπίνες του Γιώργου».

Διαβάσέ το: On the road με τον Μανώλη Μοσχού

Η αναβίωση

Για την ιστορία, ο αγώνας στο Τατόι έτυχε αναβίωσε ένα σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου του 2017. Κάποια τριάντα πέντε χρόνια μετά την αυλαία των αγώνων εκεί – με εξαίρεση ένα «διάλειμμα» του 2008.

Ήταν μία φιλότιμη προσπάθεια. Από το πρωί του Σαββάτου είχαν αρχίσει να φτάνουν οι ομάδες με τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς και να παίρνουν τη θέση τους για τις δοκιμές. Οι οργανωτές (που είχαν ξενυχτήσει για να προλάβουν) κατάφεραν μέσα σε 24 ώρες να τοποθετήσουν κατάλληλα, τα χιλιάδες ελαστικά με τα οποία οριοθετήθηκε η πίστα.

Παρόλα αυτά, οι εντυπώσεις ήταν ανάμεικτες. Η ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι και ο μύθος που είχε συστήσει στη δική του οργανική σούπα το Τατόι, δεν είναι εύκολο να αναπαραχθούν.

Ήταν όλο αυτό που ο Ν. Γραμματικόπουλος αποτύπωσε εν μέσω Χούντας. Ελλάδα 1971.