Οδηγώντας το roadster το σωστό. Σημειώστε Zero

Ζώντας για πρώτη φορά την εμπειρία ενός πανάλαφρου, street legal, open-wheel. Πολεμικόν, όπως και η πτέρυγα μάχης, κάπου στην Ισπανία

Κρύο πρωινό. Στο Albacete της Ισπανίας. Mε το μάτι μισάνοιχτο, βαδίζοντας για τη δουλειά. Στο πάρκινγκ έξω απ`τα γραφεία, το μάτι έπεσε σε κάτι λευκό και χαμηλό. ”Caterham”, ψέλλισα και κατευθείαν το μάτι άνοιξε λες και μου έκαναν ενδοφλέβια καφεΐνης. 

Μπροστά, το συγκεκριμένο που βλέπετε, έγραφε ”Zero” και δεν ήταν κάτι άλλο παρά ένα αγνό, οδηγικό μηχάνημα, μιας εκ των πολλών «βιοτεχνιών» τέτοιων αυτοκινήτων στην Αγγλία.

Μια απ`τις πρώτες σκέψεις που μου πέρασαν απ`το μυαλό ήταν ένα απ`τα ρητά του αείμνηστου Colin Chapman, του ιδρυτή της Lotus: “Simplify, then add lightness”. Σοφό.

Ο ιδιοκτήτης, τον οποίο γνώρισα τις επόμενες ημέρες, είναι ένας μονίμως χαμογελαστός Άγγλος, ονόματι Shep. Η βόλτα κανονίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

Η όλη ιστορία, μου είπε, ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο, όπου το Zero παραδόθηκε στο σπίτι του σε κούτες. Ναι, ο Shep το συναρμολόγησε με τα ίδια του τα χέρια στο γκαράζ του

Το όνειρο του petrolhead, σκέφτηκα. Ήθελα να βάλω τα κλάματα, αλλά άντεξα. Η συναρμολόγηση τελείωσε το φθινόπωρο και από τότε το χαίρεται σε κάθε ευκαιρία. Εγώ γιατί όχι, δηλαδή;

«Πρόσεξε την εξάτμιση», μου επισήμανε καθώς πήγα να χωθώ στο εσωτερικό. «Κούμπωσα» στο κάθισμα, δέθηκα με τις ζώνες τεσσάρων σημείων και ξεκινήσαμε.

Αυτό το μηχάνημα το «φοράς», σκέφτηκα. Κάθεσαι σχεδόν πάνω στον πίσω άξονα και νιώθεις ότι τα μαλακά σου μόρια θα ξύσουν την άσφαλτο, συν ότι είσαι εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης. Με απλά λόγια, μια μοτοσυκλέτα με τέσσερις ρόδες.

Ναι, θα μπορούσες άνετα να φοράς και κράνος/γάντια οδηγώντας το, ώστε να το νιώθεις ακόμα περισσότερο. Στην περίπτωσή μας, το μενού είχε σκούφο και λαιμουδιέρα.

Τα μόλις 600 κιλά του, δεν δυσκολεύουν το 2λιτρο Zetec των 180 ίππων, να επιταχύνει το Zero αστραπιαία, με τον ήχο να έρχεται ανόθευτος σαν μελωδία στ`αυτιά μας.

Δεν μπορώ να κρύψω ότι προς στιγμήν ονειρεύτηκα ένα 2λιτρο Nord με δύο διπλά 45ρια Weber. Τα όνειρα του alfista…

Στο Zero εντυπωσιάζει, πέρα απ`την επιτάχυνση, αυτή η αμεσότητα που έχει το πλαίσιο στην παραμικρή αλλαγή κατεύθυνσης, αλλά και η αίσθηση που έχεις απ`το δρόμο. Νιώθεις ανα πάσα στιγμή, πού πατάει, πώς είναι η υφή της ασφάλτου, τα πάντα. Ένα ανόθευτο οδηγικό μηχάνημα. ”Proper car! All of them should be like this!”, έλεγα συνέχεια στον Shep μ’ ένα χαμόγελο καρφωμένο στο πρόσωπό μου.

Όταν έρχονται οι στροφές καταλαβαίνεις την ουσία ενός άλλου ρητού του Chapman: «Το να προσθέσεις ιπποδύναμη, σε κάνει γρηγορότερο στις ευθείες. Το να μειώσεις βάρος, σε κάνει γρηγορότερο παντού».

Το Zero στρίβει με τη σκέψη. Κυριολεκτικά. Μπορείς να «κουβαλήσεις» πολλά χιλιόμετρα μέσα στη στροφή με δαύτο. Άτιμα πλευρικά G, σας γουστάρω τόσο που δεν θέλω να κατέβω.

Αν αρχίσατε ήδη να το σκέφτεσαι, όπως εγώ, το site της Great British Sports Cars είναι εδώ. 

Επί πολλά χρόνια είχα σαν όνειρο μια Lotus Elise. Πλέον, έχω στρέψει το βλέμμα μου αλλού. Shep, thanks a lot, mate!

Photo: v27photography / 4Drivers