Site icon 4Drivers.gr

Γυναίκες, αυτοκίνητα & Τύπος. Μια πονεμένη ιστορία

woman car

 

Πέστε το φαλλοκρατικό, σεξιστικό ή όπως θέλετε, αλλά ”γυναίκα και αυτοκίνητο” πουλάνε σα ζεστό ψωμί

Μιλάμε για ωραία δείγματα, τόσο για οχήματα όσο και για γυναίκες. Όχι για τη θεία μου την Αρετή με το μπορντό ’85 Civic του θείου μου του Θανάση. It sucks.

Στα χρόνια που έτυχε να δουλέψω στα περιοδικά του πάλαι ποτέ βασιλευομένου life style έμαθα το βασικό νόμο του cover story:

βρες το babe του μήνα, σκέψου ένα διαφορετικό ή ιντριγκαδόρικο concept, φωτογράφησε με class quality, βάλε μια έξυπνη ατάκα και βγαλ’ το στο περίπτερο. Θα πουλήσει. Νόμος.

Παραδοσιακά, τα περιοδικά αυτοκινήτου είχαν μια συστολή να συνδέσουν το μηχάνημα με τις γυναίκες. Kαι ορθώς. Το έκαναν αργότερα τα τύπου ”Max Power” και τα σχετικά ”βελτιωτικά” αλλά με εξώφθαλμες βίζιτες και υγρασία στρατώνα. Για κάποια χρόνια ξεπούλησαν. Απευθύνονταν σε ένα μετεφηβικό κοινό από 15 – 50 που δεν είχε ωριμάσει ακόμα. Αυτοκινητικά. Μπορεί και σεξουαλικά. 

Τα ”σοβαρά”, ωστόσο, διεθνή περιοδικά κράτησαν αποστάσεις. Ουδέποτε ενέδωσαν. Υποτίθεται πως το ”ειδικό” έντυπο, είτε λέει για το ιδανικό μπάρμπεκιου είτε για το ποιος σκύλος ”δαγκώνει” καλύτερα, απευθύνεται σε κόσμο που θέλει αυτό. Και μόνο. Κι όχι για μερικούς (ακόμα) κώλους.

Τώρα δε με το διαδίκτυο δεν χρειάζεται καν να μπει κανείς σε μια τέτοια διαδικασία. Σ’ έναν τέτοιο ωκεανό εικόνων μπορείς να βλέπεις τη θεά στο Instagram, το FB ή όπου αλλού με ένα κλικ.

Πιστεύω πως η σωστή δημοσιογραφικά στρατηγική είναι να κρατήσεις ένα υψηλό βαθμό εστίασης στο θέμα (αυτοκίνητο, μπάρμπεκιου, σκύλος, whatev). Κάτι σαν το βρετανικό evo.

Αλλά πόσα ξέρετε, σαν δαύτο, που να κράτησαν σταθερά αξιοπρέπειες, παραμέρισαν δημόσιες σχέσεις (δεν θα ξεχάσω το εξώφυλλο που έκραζαν ανερυθρίαστα, το εθνικό έμβλημα, την Aston) και δεν ανέδειξαν τα ασήμαντα σε αυτοκινητάρες;

Παρόλα αυτά, οι γυναίκες παίζουν το σταθερό τους ρόλο στην πώληση. Τώρα δα, αυτές τις μέρες, που γίνεται το διεθνές σαλόνι αυτοκινήτου στη Γενεύη, δεν υπάρχει ”περίπτερο” χωρίς και μια θεά δίπλα στη λαμαρίνα. Οι ωραιότερες είναι από Ιταλία μεριά. Γκαραντί.

 

 

 

Αν έχει σημασία με petrolheads κριτήρια; Σαφώς και όχι. Αλλά είναι μέρος κάποιων φαλλοκρατικών, σεξιστικών ή όποιων καταβολών. Που συνεχίζουν να πουλάνε. Αφήστε το. Πονεμένη ιστορία.

Photo: Google/GT Spirit

Exit mobile version