Τον ουρανό με τ’ άστρα να μου ‘ταζαν, δεν ξανάπαιρνα Astra. Μιλάω για τη γενιά G, απ΄το 1998 έως το 2009. Και επιτρέψτε μου να εξηγήσω το γιατί
Το βλέπω παντού. Μιλάω για τη γενιά με τον κωδικό G. Θέλω να το ξεχάσω αλλά παντού υπάρχει κι ένα Astra
Ναι, ξέρω, για πολλούς έχει βγεί «σκυλί» και κάμποσα έχουν γράψει κάποια 300 χιλιάδες χιλιόμετρα
Το δικό μου έφτασε κάποτε στα χέρια μου από γνωστό μου. Με μόλις με 24Κ στο κοντέρ. Το κράτησα μέχρι τα 50.000 χλμ. Και πολύ άντεξα.
Να πω το πρόβλημα μου, γιατρέ;
Το στόρι εξηγεί και την πλήρη, αδιαπραγμάτευτη μεταστροφή μου στα τέρατα της ιαπωνικής αξιοπιστίας. Είναι το προσωπικό βίωμα που σε κάνει να μην πλησιάσεις ξανά μια μάρκα, όσο γενικευμένο κι αν ακούγεται αυτό.
Αλλά από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω; Αντλία νερού κάθε τρεις και λίγο, μιλάμε για αναλώσιμο ανταλλακτικό, σαν τα λάδια ένα πράμα.
Μετά ήρθαν διαρροές λαδιού σε διάφορα σημεία. Ψευτοκάπακο, τροχαλίες εκκεντροφόρων, τέτοια. Πράγματα βαβουριάρικα που σε κάποια σημεία ήθελαν λύσιμο του μοτέρ για να διορθωθούν.
Συνεχίζω. Κομμένα top mounts, κομμένα κολάρα αλλά και διαρροή βενζίνης απ’ το ντεπόζιτο. Μερικά μόνο απ’ αυτά που συνέβαλλαν στο να δημιουργήσω τακτικότατες σχέσεις με τα παιδιά στο συνεργείο
Σύμφωνοι, προσπερνώ το λιγότερο σημαντικό. Όπως, για παράδειγμα, κάθε φορά που έβρεχε όλο και κάποιο φανάρι μάζευε νερό η υγρασία. Για να διορθώσεις, βγάζεις το φανάρι, περνάς σιλικόνη γύρω-γύρω για να το στεγανοποιήσεις αλλά για να βγάλεις το φανάρι έπρεπε να βγάλεις τους μπροστινούς τροχούς και τον προφυλακτήρα. Ψιλοπράγματα, δηλαδή.
- Διάβασέ το: 2o Xέρι: Opel Corsa OPC
Να σημειώσω πως του συγκεκριμένου του ‘χα φερθεί γλυκά. Με στοργή και χωρίς βαρβαρότητες η καφριλίκια.
Τι να πιέσω, άλλωστε; Τον 1.4 που ήθελε υπομονή των αγίων μετά τις 3.000 rpm; Ή το μάλλον «επιπόλαιο» πίσω μέρος που σε γερό «άσε» (βλ. lift-off) σε ξάφνιαζε με την άτσαλη υπερστροφή του;
Παρόλα αυτά, το Astra είχε τεράστια επιτυχία στην αγορά. Το ‘βαλα αγγελία το πρωί. Το απόγευμα είχε πουληθεί. Γερό χαρτί στη μεταπώληση. Ήταν η πρώτη φορά που μου ΄δωσε τόση χαρά. Και ελπίζω η τελευταία.
Ολίγη ιστορία έναντι αποχαιρετισμού
To Astra G λανσαρίστηκε στην Ευρώπη τον Μάρτιο του 1998 και παρήχθη έως και το 2003. Μετά κατασκευάστηκε στην Πολωνία από το 2004 έως το 2009 ως Astra Classic II, το οποίο διατέθηκε τότε στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Η δεύτερη γενιά του μοντέλου κυκλοφόρησε σε εκδόσεις τρίθυρο, σεντάν, πεντάθυρο και station wagon. Τα πάντα όλα. Υπήρξαν και δύο ειδικές εκδόσεις, το Astra Coupé και το Astra Cabrio, και οι δυο σχεδιασμένες από τον οίκο Μπερτόνε.
Photo: Opel