Βρίσκοντας την Alfa Romeo του πατέρα σου

Τη Giulia Super 1300 χρώματος ”Blu Olandese” την αγόρασε ο κυρ-Παύλος από έναν φοιτητή που την είχε εισάγει απ`την Ιταλία. Ο γιος του, Πάνος, μεγάλωσε στο «σαλόνι» της με τη χαρακτηριστική μυρωδιά των Alfa Romeo της εποχής. Και αυτή είναι η ιστορία όταν είχε αποφασίσει να τη φέρει ξανά στο σπίτι

Ο Πάνος θυμάται τα παιδικά του χρόνια με ήχους απ’ το ρούφηγμα των δύο διπλών καρμπυρατέρ του αλουμινένιου μοτέρ της. Μέσα στη Giulia Super 1300 του μπαμπά

Οι πρώτες εμπειρίες πίσω απ’ το μεγάλο ξύλινο τιμόνι μένουν τυπωμένες ανεξίτηλα στον εγκέφαλο. Συμπάσχω

Ήταν στην αρχή της εφηβείας όταν η μάνα του πήρε την, όχι και τόσο εμπνευσμένη, απόφαση να δώσει τη Giulia. Καθόταν καιρό κάτω απ`το σπίτι «κι έπιανε χώρο».

Τα κλειδιά τα είχε φυλαγμένα, μιας κι ο κυρ-Παύλος έλειπε. Το έγκλημα, βλέπεις, συνετελέσθη ερήμην του

Ο Πάνος υποψιαζόταν τι θα γίνει: όταν ο κυρ-Παύλος γύρισε απ`το ταξίδι, της έσυρε τα εξ αμάξης.

Κάπως έτσι, είκοσι χρόνια μετά, η γιαγιά «Ιουλία» είχε επιστρέψει στην οικογένεια ξανά.

Στη μέση του δρόμου με Alfa Romeo Spider. True story

Ο Πάνος την είχε εντοπίσει

Χρόνια σκεπασμένη κάτω απ’το σπίτι του τότε αγοραστή που δεν το ‘παιρνε απόφαση να τη φτιάξει.

«Δεν μπορούσα να την βλέπω να κάθεται», μου είχε εξιστορήσει ο Πάνος. Έτσι, πριν μερικά χρόνια, πήγε και την πήρε. Δεν έχουν μείνει και πολλές γνήσιες Giulia Super 1300

Όλα τα λεφτά το βλέμμα του κυρ-Παύλου που την αντίκρισε ξανά μετά από τόσα χρόνια. Άτιμο πράμα οι αναμνήσεις.

Για την ιστορία, προέκυψε και ένα αλάθητο τεκμήριο της λομβαρδικής καταγωγής της: η ιταλική λίρα του 1978 που βρέθηκε κάτω απ`τα καθίσματα στο «λύσιμο».

Απομεινάρι του πρώτου ιδιοκτήτη, του φοιτητή που λέγαμε στην αρχή. Ναι, θέλει αρκετή δουλειά, αλλά αξίζει. Οι αναμνήσεις για την Alfa Romeo του πατέρα σου δεν κοστολογούνται.

ΥΓ. Ηθικό συμπέρασμα: όταν λείπεις απ’ το σπίτι φρόντισε να μην ξέρουν πού έχεις τα κλειδιά.

Photo: Γ. Δημόπουλος