Subaru Impreza STi vs BMW 135i. Αυτοκίνητα που αγαπήσαμε

Δύο περιπτώσεις εκτός πεπατημένης, 605 ίπποι στο σύνολο αλλά και τόσο διαφορετικές σε χαρακτήρα και στιλ. To κομψό και γρήγορο BMW 135i vs τετρακίνητο λάβαρο. Κάποτε στον Ελικώνα

Ο αμύητος δύσκολα θα υπέθετε πως στο διακριτικό σώμα του BMW 135i κατοικούσαν 305 ίπποι. Και ο μυημένος της οδήγησης θα είχε πρώτη επιλογή το διάδοχο της φτερούγας. Μόνο που η σωστή συνέχεια παίζεται, ως συνήθως, στο δρόμο

Τα φαινόμενα απατούν στην περίπτωση του BMW 135i. Εδώ υπήρχε αλητήριο DNA και παντιλίκια εν αφθονία κάθε φορά που απενεργοποιείς το DSC – έτσι ονόμαζε το 2008 το ”ESP”

Η BMW είναι ένα αυτοκίνητο outsider γιατί κόντρα σε αυτό που έχουμε μάθει βάζει μια καρδιά δεκαθλητή -με άλλα λόγια, 306 ίππους από έναν απίστευτα χαρισματικό εξακύλινδρο- σε ένα εφηβικό σώμα.

«Απέναντι» το STi, ένα αυτοκίνητο που, για πρώτη φορά στην ιστορία του, πάει να συμφιλιώσει δύο κόσμους.

Από τη μια το αγριεμένο κοινό που χρόνια τώρα έχει κάνει τη φτερούγα εικόνισμα και, από την άλλη, τη νέα τάση που θέλει ακόμα και τα καθαρόαιμα αυτοκίνητα να γίνονται πιο χρηστικά, πιο κοντά στον καθημερινό οδηγό και με χαρίσματα που δεν αρχίζουν στον Άγιο Μερκούρη και τελειώνουν στον Ελικώνα

Το STi του 2008 τη βλέπει αλλιώς

Χωρίς την αεροτομή-«σιδερώστρα» αλλά με ένα hatchback αμάξωμα και μια στρογγυλεμένη αίσθηση που βοηθά όσο ποτέ στη συμβίωση.

Κάθομαι σε αυτά τα εξαιρετικά Recaro με στρώσεις δέρματος και αλκαντάρα.

Το περιβάλλον δεν θυμίζει Tupperware όπως κάποτε, με σωστή εργονομία και με έναν boxer που το κροτάλισμά του χάνεται μέσα στην ηχομόνωση. Όπως το ακούς.

Τις περισσότερες φορές πρέπει να κατεβάσεις παράθυρο και να πατήσεις βαθιά το γκάζι για να ακούσεις το γρύλισμα.

Αυτό λέει κάτι για το χαρακτήρα ενός μηχανήματος που εξελίσσει το παρελθόν του (να ’ναι καλά οι πάμπολλες ρυθμίσεις του κεντρικού διαφορικού και οι εναλλακτικές χαρτογραφήσεις του γκαζιού) και την ίδια στιγμή δε σου επιτίθεται στο νευρικό σύστημα όπως ένα STi ή ένα EVO προηγούμενης γενιάς.

• Subaru, αυτή η «ειδική» εταιρεία

Οι φανατικοί θα πουν ότι το Impreza έγινε κότα

Η διαδρομή στον όποιο Ελικώνα θα τους διαψεύσει γιατί τώρα υπάρχει μικρότερη αδράνεια και το ωμό feeling έχει επιβιώσει.

Η διαφορά του STi με τον πρόγονό του είναι ότι πρέπει να πειραματιστείς με τις ρυθμίσεις για να το ανακαλύψεις. Και η οδηγική ωμότητα είναι σχετικά θαμμένη σε πρώτη επαφή

Την ίδια στιγμή κάνει τη «γέφυρα» και έχει οθόνη αφής, navi, έξυπνο τηλεχειριστήριο που δεν χρειάζεται να βάλεις κλειδί για να βάλεις μπρος και ένα πλήρες πακέτο εξοπλισμού σε μια και μόνη έκδοση κλείνοντας το μάτι στον 35φεύγα city racer που βαρέθηκε να το παίζει Μουτζαχεντίν. 

Το STi δεν βουτυροποιήθηκε

Ρύθμισε την απόκριση του κινητήρα στο Sport Sharp, επέλεξε στο κεντρικό διαφορικό DCCD τις manual ρυθμίσεις και ειδικά στη θέση 0 που στέλνει μέχρι και το 70% της ροπής στον πίσω άξονα, ανέβα μια βόλτα στη δική σου ειδική και ρίξε μετά ένα φόρο τιμής στον ΜακΡέι.

Όσο γλιστρά; Ακόμα καλύτερα.

Γιατί τα εξελιγμένα Dunlop με την ασύμμετρη χάραξη κάνουν πάρτι, το μπροστινό γραπώνει όσο δεν φανταζόταν το προηγούμενο STi (παρότι η υποστροφή παραμονεύει αν είσαι ασύδοτος στην είσοδο), περνάς νιώθοντας αυτή την ελαφρά τραχύτητα μιας rally replica και στις πολύ κλειστές καμπές μπορείς να νιώσεις το μπροστινό LSD να κλειδώνει

Το παραπάνω σημαίνει ότι δεν πρέπει να περιμένεις μια τουριστική επαναφορά να σου φέρει ξανά το τιμόνι στην ευθεία. Πρέπει εσύ να το ορίσεις.  

Ωραία μέχρι εδώ; ΟΚ. Άκου τώρα και την έκπληξη

Σε όλο αυτό έχεις ένα BMW στους καθρέφτες σου. Μια Σειρά 1 που απέκτησε κώλο (βλ. τρίτο όγκο) και τη βούτηξαν με το καλημέρα στα αναβολικά.

Με 12.000 € παραπάνω παίρνεις την ίδια μηχανολογική υπεροπλία σε 335i που και πιο εύπεπτη είναι εμφανισιακά, που πουλιέται για πλάκα αν τη βαρεθείς και που στο κάτω κάτω, βρε αδερφέ, οι διαστάσεις της είναι περισσότερο συμφιλιωμένες με μια μοτερούκλα 306 ίππων.

• Porsche 911 Carrera S vs Cayman S. Αυτοκίνητα που αγαπήσαμε

Έλα όμως που υπάρχει και αντίλογος

Πρώτον, κάθεσαι σε ένα μικρό (αν και όχι όσο ελαφρύ αναλογικά -1.560 κιλά- αυτοκίνητο) που διαψεύδει τις διαστάσεις του.

Στις εκκινήσεις είναι «μια η άλλη» με Μ3 Ε46, πιο ευέλικτο από 335i, το φοράς όπως τις BMW της δεκαετίας του ’80.

Και, για πρώτη με φορά, με 6-πίστονες δαγκάνες μπροστά (πόσοι φούρνοι γκρεμίστηκαν στη Βαυαρία;).

Όπως επίσης και πιο κοντρολαρισμένο πίσω μέρος χάρη στο νέο ηλεκτρονικό μπλοκέ που κάνει σχεδόν ό,τι και τα καλά της σειράς Μ. Σχεδόν…

Έτσι παρά τις compact διαστάσεις όχι μόνο έχεις καλύτερο πάτημα στις παρατεταμένες, όχι μόνο δεν χαζοσπινάρεις σε συνθήκες που μια 5-θυρη 130 καπνίζει σα φουγάρο τον εσωτερικό της τροχό αλλά έχεις και πιο απολαυστικές πλαγιολισθήσεις

Το πράμα είναι άριστα ζυγισμένο (50:50). Θέλει μια τιμονιά για να το βοηθήσεις να ξεπεράσει το πρώτο μούδιασμα, ουδείς λόγος να βρείτε κάποια με το Active Steering που είχε το αυτοκίνητο δοκιμής (προσωπικά, μου θολώνει την αίσθηση και μου παίρνει χρόνο να συνηθίσω την αλλαγή του βήματος) και μένεις να απολαμβάνεις ένα λύκο με ένδυμα προβάτου

Οι γνώμες διίστανται αλλά το 1 Coupé δείχνει ζουμερό από κοντά.

Πολύ κομψή η καμπύλη χαμηλά κοντά στο μασπιέ, πρησμένα τα πίσω φτερά και ένα πορτμπαγκάζ με lip που θυμίζει αυτό του M3 CSL συνθέτουν μια Λολίτα για αμαρτίες.

Ναι, δεν αρέσει σε όλους αλλά για κάποιους αυτό είναι πλεονέκτημα.

Δίπλα της το Impreza δείχνει body builder

Τέτοιο πρήξιμο είχαμε να δούμε από τις Deltona.

Ειδικά σε σκούρο χρώμα το δυνατότερο Impreza από καταβολής Fuji Motors δείχνει κακό και κρύβει ακόμα καλύτερα τις πίσω πόρτες.

Όπως ίσως θα έχετε ακούσει, οι μαζεμένες διαστάσεις θα το κάνουν και πιο μανιτζέβελο στις ειδικές διαδρομές του WRC – ειδικά σε σχέση με το Mitsubishi Evo που είναι η από καταβολής νέμεση του Impreza.

Θεωρητικά θα περίμενες αντίστοιχα και ένα πιο παιχνιδιάρικο πίσω μέρος αλλά εδώ ο ρυθμίσεις ακολούθησαν μια πιο safe επιλογή.

Το STi δεν έχει ανάλαφρο κώλο και πρέπει να προβείς σε βίαιη αποσταθεροποίηση για να το υπερστρέψεις. Μπορεί η τακτική να μη παράγει εύκολα θέαμα αλλά από την άλλη κολλάει με την απόφαση της Subaru να διευρύνει το κοινό της και να μεταδώσει υψηλή αίσθηση ασφάλειας ακόμα και αν αφήσεις απότομα το γκάζι και ταυτόχρονα τσιμπήσεις με το αριστερό το μεσαίο πεντάλ

Το Impreza δεν φτιάχνεται πλέον ως απόλυτο όπλο αλλά ως μεταβατικός κρίκος για την επόμενη μέρα της Subaru.

Και ως τέτοιος οφείλει να μη διαβάζει τα κέρματα στην ούτως ή άλλως κακή ελληνική άσφαλτο. Γι’ αυτό που είναι, μια χαρά είναι.

Ενημερωτικά, πάντως, και στις ίδιες συνθήκες με τα ηλεκτρονικά απενεργοποιημένα (παρεμπιπτόντως, αντίθετα με ό,τι έχουμε συνηθίσει για να βγάλεις το VDC του Imperza off αρκεί στιγμιαίο και όχι παρατεταμένο πάτημα) το BMW, έχω την αίσθηση πως, εκφράζει έναν πιο ξεκάθαρο χαρακτήρα

Έρχεσαι στην τροχιά, χαστουκάκι με απότομο κατέβασμα, σημαδεύεις, παίζεις με το γκάζι και όπου γάμος και χαρά το Coupé πρώτο.

Για να μην πω για τα 40 κιλά ροπής από το ρελαντί που κάνουν ακόμα και τον μεταβλητού χρονισμού boxer να δείχνει ότι νυστάζει στις ρεπρίζ.

Ο boxer της Subaru δείχνει να στραγγίζει το know how του τετρακύλινδρου 2,5 ενώ διατηρεί το γνωστό μειονέκτημα. Καίει πολύ. Αυτά τα αυτοκίνητα αναγκαστικά τα πας γρήγορα και σε σβέλτη χρήση βλέπεις από 21 ως 26 λίτρα. Ε, αυτό πονάει

Τελειώνω. Ιδανικά θα ήθελα δύο πράγματα στο Coupé

Πρώτον, μου λείπει καταρχήν ένα κουπί τύπου «Sport» που να κάνει πιο αιχμηρό το γκάζι όπως στα καλά κομμάτια του στόλου.

Και δεύτερον, μία καλύτερη κύλιση στις μέσες ταχύτητες που θα ταίριαζε καλύτερα με την πολιτισμένη πλευρά της BMW. Ξέρω, ξέρω. Ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι.

Αυτό όμως είναι μέρος της δουλειάς μας και δική σας επιλογή πόσο αντέχετε να κάνετε τη δική σας παράκαμψη και να το πάρετε αλλιώς με δυο αυτοκίνητα που προσφέρουν απλόχερη οδηγική απόλαυση χωρίς τον κίνδυνο να γίνουν μαϊντανός.

Photo: Γ. Κούτος / Top Gear