Σεβασμός στην τρίτη ηλικία. Για το αρχαίο BMW 518i (E34)

Αυτό το BMW 518i ήταν πρώτο χέρι. Το πήρα από έναν συνταξιούχο, κάπου στη Βούλα. Έζησα λίγο μαζί του. Όμως ήταν αρκετό για να το εκτιμήσω

Παραλία, πορτμπαγκάζ απλόχερο, τετράθυρη ηλικιωμένη. Παρακαλούμε, σεβασμός στις γριές

Ξεπερασμένο μεν τόσο καλοφτιαγμένο δε. Ο λόγος για το σασί του Ε34. Διότι έστω κι αν ήταν ένα αυτοκίνητο που ήδη κουβαλούσε στην πλάτη του κάνα δυο δεκαετίες, δεν έτριζε, περνούσε με συμπαγή τρόπο από τις ανωμαλίες και έδειχνε ικανό να επιβιώσει και από τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Το μικρού κυβισμού (ταμάμ για την ελληνική φορολογική πραγματικότητα) τετρακύλινδρο μοτέρ σαφώς και ήταν λίγο. Τόσο για το μέγεθος όσο και το βάρος.

Επίσης, έκαιγε εύκολα γύρω στα 12 λίτρα. Λογικό. Και πάλι καλά να λες. 

Όμως ήταν τόσο καλά ζυγισμένο και προοδευτικό στις αντιδράσεις του που με σχετική φόρα, κατέβασμα και απότομο άφημα του συμπλέκτη, το BMW 518i γυρνούσε θεαματικά και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες κλίσεις. Στο τελευταίο ίσως και να συνέβαλε το γεγονός ότι το συγκεκριμένο είχε ελαφρώς πιο σφιχτά ελατήρια. Αλλά και πάλι, την άνεση δεν τη θυσίαζε στο βωμό της μόστρας

• Για το BMW 320is, το «ιταλικό Μ3». Τρελό sleeper της εποχής

Στην εποχή του;

Όταν βγήκε; Εντάξει, απλώς το καλύτερο σεντάν στον κόσμο.

Φυσικά, έλαμπε με τα μεγαλύτερο μοτέρ και απαύγασμα την υπέροχη εκείνη εξακύλινδρη Μ5. Μιλάμε πάντα για σασί Ε34.

Παρεπιπτόντως, αναφορικά με το εσωτερικό, θεωρώ μεγάλη βλακεία της BMW που, ενώ είχε σχεδόν ταυτίσει με τη δική σχεδιαστική σχολή των κόκπιτ την κεκλιμμένη κονσόλα, την εγκατέλειψε αργότερα. Μόνο χαζή δεν ήταν η Audi που, αφού είδε κενή τη θέση, φρόντισε να την καπαρώσει. Όχι με τόσο κυρτή γωνία προς τον οδηγό όπως στα BMW, όμως πλέον οι Βαυαροί είχαν ήδη κάνει το έγκλημα.

Μεταχείρο

Το BMW 518i το ‘χα πάρει κάποτε για δεύτερο αυτοκίνητο. Βασικά για τα πηγαινέλα του μικρού στο σχολείο και για ό,τι άλλο προέκυπτε καθημερινά.

Στιβαρό, με ξεκάθαρη αίσθηση στο μεγάλης διαμέτρου και υδραυλικά υποβοηθούμενου βολάν, με κιβώτιο-«βούτυρο σε ζεστό ψωμί», σούπερ αναπαυτικές πολυθρόνες και άπλετους χώρους

Αρχοντικόν ενταύθα

Όπως επίσης, καταπληκτική περιφερειακή ορατότητα χάρη στις λεπτές, ακόμη, κολώνες του αμαξώματος. Λέγονται και “pillars”

Ήταν άψογη, συμβίωσε αξιοπρεπώς, παρεδόθη αυτούσια στον επόμενο.

Την πήρα €1.500, την έδωσα τόσο. Η γριά ήταν κυρία.

Photo: 4Drivers