Πώς έβγαλα 400,000 χλμ με το Ford Mondeo

Με ένα παλιό Mondeo, σε station wagon, τελείως χύμα και χωρίς άγχος χιλιομέτρων. Ένας αναγνώστης του 4Drivers μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία

Η ζωή μου με το Ford Mondeo, το «στέσιο». Ή όπως λέει ένας νεατερνταλικός φίλος, η νεκροφόρα

Το ασημί Ford Mondeo που βλέπεις το αγόρασα από τον κυρ-Γιάννη

Θυμόμουν τις καλές κριτικές που ΄χε πάρει αυτή η γενιά στα τεστ του ειδικού Τύπου της εποχής. Το Mondeo έστριβε, είχε χώρους, ήταν γεροδεμένο και έντιμο. Κάτι που γενικά θεωρώ πως η Ford υπηρετεί ως ιδέα.

Ο κυρ-Γιάννης, που λέτε, να ‘ναι καλά, μου το άφησε €2,000.

Το πούλαγε €2,500 αλλά έκοψε το πεντακοσάρικο όταν του ‘πα πως είχα ένα σοβαρό ατύχημα με ένα Peugeot 206. Έκτοτε φοβόμουν το μικρό αμάξωμα.

Το 1800άρι, το μουλάρι, πηγαινόφερνε Αθήνα–Αγρίνιο τον κυρ-Γιάννη

Είχε κουβαλήσει κάτι τόνους ελιές απ’ το κτήμα στο λιοτριβιό. Πίσω έχει και κοτσαδόρο. Αλλά χωρίς το κομμένο μπαλάκι του τένις – για να την ακούς στο καλάμι.

Πέρασε στα χέρια μου με κάποια 210,000 στο οδόμετρο, το σωτήριον έτος 2015.

Το φουκαριάρικο το Mondeo, κάπου μέσα στο Duratec μοτέρ, του ίσως να νόμιζε πως στη «μαγευτική» Κερατέα θα πέρναγε τα υπόλοιπα χρόνια του αβασάνιστα. Αμ δε.

Χωματόδρομοι, κροκάλες, λακούβες, η σκόνη της αρκούδας, τα σκυλιά που ‘χει μεταφέρει, τα σάλια, οι τρίχες. Μόνο γέννες δεν έκανα στο γαλαντόμο πορτμπαγκάζ του. Του άλλαξα τα φώτα

Μια ανάσα πριν τα 400,000 km, το Ford Mondeo συνεχίζει να υπηρετεί, σαν πιστό σκυλί τον αφέντη του. Το γνωστό σπαστικό που έπρεπε να ξεκλειδώσεις το μπλε οβάλ για να ανοίξεις το καπό, συνεχίζει να υπενθυμίζει πώς οι κατασκευαστές μερικές φορές θέλουν ντε και σώνει να σε ταλαιπωρούν

Μαζί του άλλαξα και κάτι ανταλλακτικά

Αναρτήσεις, ακρόμπαρα, ζαμφόρ, βάση μηχανής, ιμάντες, μπουζοκαλώδια, πολλαπλασιαστή, μπαταρία και λάδια. Πολλά λάδια.

Χάνει μια φλάντζα στο ψευτοκάπακο (μη με ρωτάς περισσότερα) και βάζω λάδι δύο φορές το μήνα, στην προνομιακή τιμή των €14,99 απ’ το Lidl.

Το ‘χω φτάσει στα 390Κ και αντέχει το σκυλί! Δηλαδή πήρα μουλάρι και το μεταμόρφωσα σε σκύλο.Το αγαπώ το κοπρόσκυλο αυτό. Σε δύσκολη βραδιά έχω κοιμηθεί και στο πίσω του κάθισμα. Δεν ξεχνώ

Όταν κερδίσω κάνα φράγκο (με το όνειρο θα μείνεις, μαλάκα), θα το χαρίσω σε ένα φίλο που έχει τρία αγόρια, πολλές αντοχές και μικρό αμάξι.

ΥΓ. Ευχαριστούμε τον εκτροφέα και εκπαιδευτή σκύλων, κ. Στέλιο Σδρόλια για το true story της υπόθεσης