In love with R. Αποχαιρετώντας το Honda Civic Type R

Πέρασαν ακριβώς δύο χρόνια απ΄την τελευταία μας επαφή με το υπέροχο Honda Civic Type R. Και δη το συγκεκριμένο. Αριθμός κυκλοφορίας ΙΤΖ-9344. Και ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού

Δεύτε τελευταίον ασπασμόν. Φιλικό στο κάθε μέρα, γρανίτης στην πίεση, οικονομικό στο καύσιμο. Οι άνθρωποι κατάφεραν να κάνουν ένα προσθιοκίνητο που μπορεί να γοητεύσει ακόμα και έναν απαιτητικό οδηγό που δίνει νεφρό για την πολυπόθητη συμμετοχικότητα. Αγάπη μόνο

Το συγκεκριμένο Type R, με το οποίο συνελλήφθην σε τρυφερό φωτογραφικό ενσταντανέ, τα ΄χει κάνει όλα. Μα όλα

Πέρασε δοκιμές επί δοκιμών. Πίστες και πάθη. Βασανιστικά γυρολόγια και δημοσιογραφικά, «βαριά» πόδια. «Έλεος» θα ζητούσε, αν είχε μιλιά. Ή μήπως θα ‘λεγε, «δώσε κι άλλο, αντέχω;»

Πάντως, ήδη, απ΄την πρώτη μας επαφή μαζί του, ακόμη πιο πριν, στην πίστα των Μεγάρων, στην επίσημη παρουσίαση που ‘χε κάνει ο μακαρίτης, ο Γιώργος ο Παππάς, ο τότε PR μάνατζερ στου Σαρακάκη (ο πιο άδολος και συμπαθής άνθρωπος του «χώρου»), τα σημάδια ήταν εμφανή. Είχαμε να κάνουμε με ένα όπλο.

Τώρα λοιπόν, πριν λίγες εβδομάδες, το ΙΤΖ-9344 πήρε άδεια εξόδου απ΄το στόλο των δημοσιογραφικών της Honda Greece. Θα ‘ταν η τελευταία φορά που θα ‘χαμε την ευκαιρία να φρεσκάρουμε την εμπειρία. Και σιγά μην την αφήναμε να πέσει.

Ο άμεσος, γρήγορος συντονισμός από τη διάδοχο της επικοινωνίας της εταιρείας (και όχι μόνον αυτής), την κ. Μαρία Ξυτάκη, να το οδηγήσουμε ξανά ως αποχαιρετισμό, έδωσε το πράσινο φως. Μπορεί να ΄ταν και Sonic Grey Pearl το χρώμα- δεν παίρνω όρκο

Η αφορμή είναι η ανανέωση του Honda Civic Type R – οπότε το συγκεκριμένο της δοκιμής ανήκει πλέον στην προ-face lift γενιά. Αν ζητάτε διευθύνσεις και ονόματα για το «νέο» Type R ή, για να το πω κι αλλιώς, αν θέλετε να παίξετε το παιχνίδι «βρες τις διαφορές» τα έχουμε αναλυτικώς καταχωρημένα. Στο λινκ που βλέπετε ευθύς αμέσως.

Ανανεωμένο Honda Civic Type R. Τι αλλάζει ο μαχητής;

Πώς είναι η εμπειρία με ένα δοκιμασμένο Type R;

Γράφαμε τότε, Απρίλιος 2018, το ρεζουμέ. Και είχε φανεί ευδιάκριτα απ’ τα χιλιόμετρα που είχαμε ζήσει μαζί του: «Αυτό είναι το ταχύτερο εμπροσθιοκίνητο που κυκλοφορεί στον πλανήτη. Το Type R είναι ”όπλο” αλλά χωρίς να κουράζει ή προβληματίζει τον μέσο οδηγό που θέλει να γίνει καλύτερος. Το μακρύ μεταξόνιο, η αεροδυναμική και ένα φιλικό μπλοκέ διαφορικό, βοηθούν να ζήσεις το σασπένς αλλά χωρίς τις παρενέργειες του ρίσκου»

Δεν θέλω να σας ζαλίσω με πολλά. Η ουσία είναι ότι ο χρόνος εμφανίζει την κούραση. Συνηθίζονται τα πράγματα, τα αυτοκίνητα, γενικώς οι εμπειρίες.

Μπήκα στο Honda Civic Type R ξανά. Η ελαφριά πόρτα, τα ελαφρώς κουρασμένα «μάγουλα» στα μπάκετ απ΄τα άπειρα μπες-βγες που έζησε, το κλασικό κόκκινο κουμπί της μίζας. Μνήμες απ΄το αγαπημένο S2000, μεταλλικός επιλογέας για το εξάρι κιβώτιο, σχετικά μεγάλης διαμέτρου βολάν, άψογη θέση οδήγησης. Χοντίλα 100%

Μηδένισα τον υπολογιστή ταξιδίου. Η εργονομία συνεχίζω να λέω πως γέρνει προς την όχθη των υπερβολικά πολλών πλήκτρων και επίσης θα συνεχίσω να βλέπω το σχεδιασμό του πίσω μέρους ως «τουματσίλα». Αγγλιστί, overkill.

Αλλά κάπου εδώ, σύντομα και περιεκτικά, τελειώνουν τα ντεφό της υπόθεσης. Και μένει η κεντρική ιδέα. Το Type R παραμένει ακόμη, μερικά χρόνια μετά το λανσάρισμά του, το πιο ολιστικά δουλεμένο προσθιοκίνητο της αγοράς. Τελεία και παύλα.

Ή, μάλλον, να εξηγηθώ ξανά. Επιλέγεις το Normal και τσουλάς σαν άνθρωπος, δεν κοπανιέσαι σα σκληροπυρηνικό χταπόδι.

Προσοχή θέλουν μόνο τα καταραμένα φρεάτια και οι λοιπές κακουργματικές εργολαβικές ασέλγειες. Το λεπτό προφίλ ελαστικών στους 20άρηδες τροχούς δεν έχουν και πολλή γόμα να απορροφήσουν λακούβες. Την άκουσα στο δεξί ρεύμα, στα Αστέρια της Γλυφάδας, αλλά ευτυχώς το κράμα των ζαντών (sic) είναι ανθεκτικό

Tο αμάξι δεν τρίζει. Παραμένει στιβαρό και χωρίς σημάδια έντονης κούρασης. Ιδιαίτερα σημαντικό αν σκεφτεί κανείς την πίεση που έχει δεχθεί το άμοιρο.

Πορωτικόν

Το οδήγησα για καμιά εβδομάδα ξανά και ευπειθώς αναφέρω πως το Honda Civic Type R έχει αξιοσημείωτες ταχύτητες εισόδου και εξόδου. Ειδικά με το πιο επιθετικό πρόγραμμα στη χαρτογράφιση.

Ο Ryuichi Kijima, που ήταν ο επικεφαλής μηχανικός πλαισίου για το Type R ήξερε τι είχε στήσει. Έλεγε, για παράδειγμα ότι στο Nürburgring, «οι οδηγοί συνήθως μπαίνουν στη στροφή μετά τη Metzgesfeld με περίπου 150 km/h. Ακόμα και σε αυτή τη στροφή μέτριας ταχύτητας, η ταχύτητα είναι περίπου 10 km/h υψηλότερη λόγω της εξαιρετικής σταθερότητας του νέου Type R. Έτσι, με βελτιωμένες επιδόσεις στις στροφές, μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα σε όλο το γύρο, βοηθώντας το νέο Type R να πετύχει πολύ ταχύτερο χρόνο».

Τσεκαρισμένο: μαθαίνεις να παίζεις με το γκάζι και με τη γωνία τιμονιού που ασκείς και ένας ενδιαφέρον οδηγικός κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Η όλη διαδικασία γίνεται φιλικά και με άψογη προοδευτικότητα. Ο συνδυασμός μεγάλο μεταξόνιο-αεροδυναμική φόρτιση-ελεγχόμενο διαφορικό προσδίδουν ένα απίστευτα σταθερό «πάτημα»

Ακόμα και σε αλλαγές πορείας με υψηλές ταχύτητες ή με με φορτίο γκαζιού πριν το apex. Εδώ, το διαφορικό δεν παρουσιάζει καμιά «αλλεργία» στο πώς φορτίζεται το τιμόνι υπό πίεση. Ούτε εμφανίζει έντονες αποσταθεροποιήσεις στο «πάτα-άσε» του γκαζιού. Είναι μάχιμο, δυνατό, ακριβές και ένα τελευταίο: δεν αλλοιώνει τα δυναμικά του στοιχεία ανεξαρτήτως πίεσης.

Bye-bye love

Έκανα σχεδόν 1,000 χιλιόμετρα μαζί του. Εν μέσω κορωνοϊού, με χαρτί και τα σχετικά. Κάποια χιλιόμετρα πέρασαν ως συμβίωση αστική. Εκεί όπου επιβεβαιώνεις τη φιλικότητα, τους χώρους, την άψογη στήριξη του καθίσματος που, παρά την μπάκετ σχεδίαση, σε κρατά ξεκούραστο.

Όμως, ομολογώ, κύριε Πρόεδρε. Η φάση αποχαιρετισμού επέβαλλε και τη σχετική πίεση. Ξέρω, όμως, απ΄την προηγούμενη εμπειρία μαζί του, πως η μέση κατανάλωση κατεβαίνει θεαματικά. Και κάτω από 7 lt/100 km, αν είσαι με αβγό-μελάτο κάτω απ΄το πόδι

Όμως, αυτή τη φορά ανέβηκαν οι μέσοι όροι. Η μπίλια έκατσε στα 12,6 lt/100 km. Τα οποία είναι μια χαρά για έναν ερωτευμένο άνθρωπο και 320 ίππους παρέα. Ζητώ την κατανόησή σας, ελεύθεροι πολιορκημένοι.

Το Type R σεν είναι ένα rally car, δεν γυρνάει με το παραμικρό άφημα. Είναι πεντάθυρο πισταδόρικο (θου Κύριε…). Φτιαγμένο για χρόνους και περάσματα που επαναπροσδιορίζουν τις δυνατότητες ενός εμπροσθιοκίνητου. Ιαπωνική χαρντκορίλα με πινακίδες κυκλοφορίας.

Αγαπητό ΙΤΖ-9344, σ’ ευχαριστώ για την εμπειρία. Εύχομαι να πας σε καλά χέρια.

Μετά τιμής.